منشور جاوید جلد 6 صفحه 267

1- [1] سوره اسراء، آیه 40.

«فرزندی اختیار نکرده وهمراه او خدایی نیست».

در این آیه روی یک نکته تکیه شده است وآن اینکه:

(وَما کانَ مَعَهُ مِنْ إِله) با او خدایی نیست وگزینش فرزند که معنی آن تماثل فرزند با پدر از نظر نوعیت یعنی واجب الوجود والوهیت است، با دلائل توحید سازگار نیست.

9_ سوره زمر

در سوره زمر در ابطال ادعای مخالف روی سه صفت از اوصاف خدا تکیه می کند ومی فرماید:

(لَوْ أَرادَ اللّهُ أَنْ یَتَّخِذَ وَلَداً لاصْطَفی مِمّا یَخْْلُقُ ما یَشاءُ سُبْحانَهُ هُوَ اللّهُ الْواحِدُ الْقَهّار).(1)

«اگر خدا فرزندی اختیار می کرد از مخلوقات خود آنچه را می خواست برمی گزید پیراسته است، او است خدای یگانه قهار».

در این آیه مبدأ برهان بر ابطال اندیشه مشرکان امور سه گانه است:

الف: «سبحانه» پیراسته است خدا.

ب: «الواحد» یگانه است.

دلالت نکته نخست بر ابطال مدعای مخالف روشن است همچنانکه مسئله یگانگی او نیز گواه بر باطل بودن اندیشه فرزند داری آن است زیرا لازمه داشتن فرزند، وجود مماثل با خدا از نظر «واجب الوجود» و«الوهیت» است واین مطلب با توحید در الوهیت سازگار نیست.

ج: «القهار» او موجود مستقل در ذات وصفات وافعال است وجز او همه موجودات مغلوب ومملوک وذلیل وناتوان اند.