منشور جاوید جلد 6 صفحه 295

1- [1] سیره ابن هشام، ج1، ص 556.

حالی که گریه می کردند، دست در گردن یکدیگر افکندند والفت وپیوند برادری را تجدید کردند.

خداوند در اشاره به این واقعه چنین می فرماید:

(یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنْ تُطِیعُوا فَرِیقاًمِنَ الَّذینَ أُوتُوا الکِتابَ یَرُدُّوکُمْ بَعْدَ إیمانِکُمْ کافِرینَ).(1)

«ای افراد با ایمان اگر از گروهی از اهل کتاب اطاعت کنید شما را پس از ایمان، به حالت کفر بازمی گردانند».

***

14_ توبیخ افراد با ایمان از خود

سرانجام در میان طوایف متعدد یهود، تعداد انگشت شماری مانند عبد اللّه بن سلام وثعلبه بن سعید و اسید بن سعید و اسد بن عبید به رسالت پیامبر گرامی (صلی الله علیه وآله وسلم)ایمان آوردند واین کار خشم برخی از سران آنان را برانگیخت وبرای تحقیر گرایش این افراد گفتند آنان «اشرار » یهود بودند که آیین پیامبر اسلام را پذیرفته اند واگر از «اخیار» ما بودند آیین نیاکان خود را ترک نمی گفتند قرآن در تنزیه این گروه چنین سخن می گوید:

(لَیْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ أُمَّهٌ قائِمَهٌ یَتْلُونَ آیاتِ اللّهِ آناءَ اللَّیلِ وَ هُمْ یَسْجُدُونَ).(2)

«گروهی از اهل کتاب که قیام به حق می کنند، ودر اوقات شب، آیات خدا را تلاوت می نمایند، واو را سجده می کنند، با دیگران یکسان نیستند».

***