منشور جاوید جلد 6 صفحه 34

هیچ گاه ضرر نمی بیند وپیوسته ضررها متوجه طرف دیگر است وبه خاطر همین روشنامتعادل، مؤسّسات رباخواری هر روز بر وسعت ثروت خودمی افزایند و در حالی که طرف مقابل به زحمت، قوت لایموتی به دست می آورد و به زندگی ادامه می دهد.

امّت دور از تعالیم آسمانی

پیامبر گرامی در میان امّتی مبعوث به رسالت گردید که از تعالیم الهی پیامبران، کاملاً به دور بودند، واز زمان اسماعیل تا آن روز در میان آنان پیامبری بر انگیخته نشده بود، قرآن در این باره می فرماید:(وَلکِنْ رَحْمَهً مِنْ رَبِّکَ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما آتیهُمْ مِنْ نَذِیر مِنْ قَبْلِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ)(قصص/46).

«این رحمتی از طرف پروردگار تو بود، تا قومی را که پیش از تو بیم دهنده ای برای آنان نیامده است بترسانی، شاید متذکر شوند!».

در آیه دیگر می فرماید:(أَمْ یَقُولُونَ افْتَریهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ لِتُنْذِرَ قَوماً ما آتیهُمْ مِنْ نَذِیر مِنْ قَبْلِکَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ)(سجده/3).

«آیا می گویند که این قرآن را به دروغ به خدا بسته است؟ بلکه آن کتاب حقّی است که از طرف پروردگار تو فرو فرستاده شده است تو گروهی را بیم دهی که پیش از تو بیم دهنده ای برای آنان نیامده، شاید که هدایت شوند».

ودر آیه سوم می فرماید:(لِتُنْذِر قَوماً ما أُنْذِرَ آباؤُهُمْ فَهُمْ غافِلُونَ) (یس/6) تا قومی را بیم دهی که نیاکان آنان بیم داده نشده اند، در حالی که غافل وبی خبرند».

این آیات حاکی است که: قومی که پیامبر بر انذار آنان مبعوث گردیده، گروهی بودند که در میان آنان پیامبری مبعوث نشده بود. واین گروه جز قریش وتیره های نزدیک به آن کس دیگری نبود، وهرگز مقصود «عرب عدنانی» نیست، تا چه رسد به «عرب قحطانی»; زیرا در زمانهای پیشین میان گروه عرب زبان، پیامبرانی مانند هود وصالح وشعیب برانگیخته شده ودر اعصار پسین، افرادی ما نند «خالد بن