منشور جاوید جلد 12 صفحه 138

9_ (وَ إنّی لَغَفّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدی). (طه/80_82)

ترجمه آیات

1_ بنی اسرائیل را از دریا عبور دادیم. به قومی رسیدند که بتها را می پرستیدند. گفتند:ای موسی برای مانیز خدایی (محسوس) مانند خدایان آنان قرار ده. موسی گفت:شما افراد نادانی هستنید.

2_ این گروه وآیین آنان تباه است واعمال آنان باطل وبی ثمر می باشد.

3_ آیا غیر از خدا برای شما خدایی معرفی کنم، در حالی که او شما را بر جهانیان برتری بخشید.

4_ آنگاه که موسی برای قوم خود آب طلبید، گفتیم: عصای خود را بر سنگی بزن، ناگهان از آن دوازده چشمه جوشید. هر گروهی آبشخور خود را دانست وبه وسیله ابر بر آنان سایه افکندیم وبر آنان «منّ» و برای«سلوی» فرو فرستادیم. («منّ» شیره درخت ویا عسل ویا نوعی ماده قندی و«سلوی» یک نوع پرنده بود.) از روزیهای پاکیزه ای که به شما دادیم، مصرف کنید. ما به شما ستم نکردیم. این شماها بودید که به خود ستم روا داشتید.

5_ به یاد آر موقعی که موسی برای قوم خود آب طلبید. گفتیم: با عصای خود به سنگ بزن. ناگهان دوازده چشمه از آن جوشید. هر گروهی آبشخور خود را دانست، از روزیهای خدا بخورید وبنوشید ودر روی زمین فساد نکنید.

6_ به وسیله ابر بر شما سایه افکندیم. «من»و «سلوی» بر شما فرود آوردیم. بخورید از روزیهای پاکیزه ای که به شما عطا نمودیم. ما به شما ستم نکردیم، شما بودید که به خود ستم نمودید.

7_ ای بنی اسرائیل ما شما را از دشمنتان نجات دادیم وسمت راست طور(1) را به شما وعده کردیم. «من» و«سلوی» را بر شما فرو