منشور جاوید جلد 12 صفحه 27

6_ (وَحَرَّمْنا عَلَیْهِ الْمَراضِعَ مِنْ قَبْلُ فَقالَتْ هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلی أهْلِ بَیْت یَکْفُلُونَهُ لَکُمْ وَ هُمْ لَهُ ناصِحُونَ)(قصص/12).

7_ (فَرَدَدْناهُ إلی أُمِّهِ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُها وَ لا تَحْزَنَ وَ لِتَعْلَمَ أنَّ وَعْدَ اللّهِ حَقٌّ وَ لکِنَّ أکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ)(قصص/13).

8_ (وَلَقَدْ مَنَنّا عَلَیْکَ مَرَّهً أُخْری* إذْ أوْحَیْنا إلی أُمِّکَ ما یُوحی* أنِ اقْذِفیهِ فِی التّابُوتِ فَاقْذِفیهِ فی الیَمِّ فَلْیُلْقِهِ الیَمُّ بِالسّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لی وَ عَدُوٌّ لَهُ وَألْقَیْتُ عَلَیْکَ مَحَبَّهً مِنّی وَ لِتُصْنَعَ علی عَیْنی).

9_ (إذْ تَمشی أُخْتُکَ فَتَقُولُ هَلْ أدُلُّکُمْ عَلی مَنْ یَکْفُلُهُ فَرَجَعْناکَ إلی أُمِّکَ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُها وَ لاتَحْزَنَ...)(طه/37_ 40).

ترجمه آیات

1_ ما به مادر موسی الهام کردیم که کودک خود را شیر ده، آنگاه که بر جان او ترسیدی او را(در میان صندوقی نهاده) به دریا بیفکن ومترس وغمگین مباش. ما او را به سوی تو باز می گردانیم واز پیامبران قرار می دهیم.

2_ (مادر موسی اورا به شیوه خاص به دریا افکند) آل فرعون او را پیدا کردند(تا سرانجام وناخواسته) برای آنان دشمن ومایه اندوه شود. به درستی که فرعون وهامان وسپاهیان آن دو خطا کار بودند.

3_ همسر فرعون گفت:نورچشمی است برای من وتو، او را نکشید شاید در آینده برای ما سود بخشد، یا او را برای خود فرزند گزینیم در حالی که آنان(از سرانجام کار) آگاه نبودند.

4_ قلب مادر موسی (از هر چیز جز یاد کودکش) خالی گشت. اگر ما قلب او را آرام نمی ساختیم نزدیک بود که راز خود را آشکار سازد(نام فرزندش را به زبان بیاورد) این کار راکردیم تا (به وعده ما) مؤمن باشد.

5_ مادر موسی به خواهر وی گفت:جریان را پیگیری کن(ببین سرنوشت کودک من پس از افکندن به دریا چه شد؟) او به هنگام پیگیری برادر