منشور جاوید جلد 12 صفحه 95

را سحر بزرگ می خواند؛ چنانکه می فرماید:

(قالُوا یا مُوسی إمّا أنْ تُلْقِیَ وَ إمّا أنْ نَکُونَ أوَّلَ مَنْ ألْقی* قالَ بَلْ ألْقُوا فَإذا حِبالُهُمْ وَ عِصِیُّهُمْ یُخَیَّلُ إلَیْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أنَّها تَسْعی)(طه/65_66)(قالَ أَلْقُوا فَلَمّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْیُنَ النّاسِ وَ اسْتَرْهَبُوهُمْ وَ جاءُوا بِسِحر عَظیم).(اعراف/116)

از جمله:(یُخَیَّلُ إلَیْهِ مِنْ سِحْرِهِم) استفاده می شود که حتی موسی نیز تصور کرد که آنها در حال حرکتند واز این جهت در درون خود خوفی بر او راه یافت. التبه این خوف به معنی اجتناب از پیامدهای آن بود که آسیبی به تبلیغ او برسد، نه اینکه خود را ببازد وشهامت خود را از دست بدهد. قرآن این حقیقت را چنین یاد آور می شود:(فَأوْجَسَ فی نَفْسِهِ خیفَهً مُوسی) .

سپس خطاب آمد که خوف را به خود راه مده، تو پیروزی:(قُلْنا لاتَخَفْ إنّکَ أنْتَ الأعْلی) (طه/67_ 68).

ب - شکست فرعون وایمان ساحران

در مبارزه حق وباطل مسلّماً حق بر باطل پیروز است. در اینجا حق، معجزه موسی است که بر نیروی لایزال الهی تکیه زده وباطل، قدرت محدود بشری است که طبعاًمحکوم قدرت برتر خواهد بود.لذا به موسی خطاب آمد به موسی که عصای خود را بیفکن کن در یک لحظه تمام این باطلهای حق نما را می بلعد وتو در میدان مبارزه سرفرازی. او نیز افکند ودر یک لحظه همه را بلعید؛چنانکه می فرماید: (وَأَلْقِ ما فی یَمِینِکَ تَلْقَفْ ما صَنَعُوا إنَّما صَنَعُوا کَیْدُ ساحِر وَ لا یُفْلِحُ السّاحِرُ حَیْثُ أَتی)(طه /69) وباز می فرماید:(وَ أَوحَیْنا إلی مُوسی أنْ أَلْقِ عَصاکَ فَإذا هِیَ تَلْقَفُ ما یَأفِکُونَ)(اعراف/117). وباز می فرماید: (فَأَلْقی مُوسی عَصاهُ فَإذا هِیَ تَلْقَفُ ما یَأفِکُونَ).(شعراء/45)

در این مبارزه که حق آشکار گشت، شگفت اینجاست که جادوگران نخستین