توحید و اسماء و صفات صفحه 4

اشاره :

از دانشجو انتظار می رود که پس از مطالعه این درس، جایگاه معارف اعتقادی را بشناسد؛ از اهمّیّت و ارزش معرفت خدا آگاهی یابد؛ معنای معرفت و تفاوت آن را با علم بداند و به صورت اجمالی، با نظریّات عالمان در معنای علم و معرفت آشنا شود.

1. معرفت، عمل قلب

دین از یک منظر، به معنای مجموع آموزه های اعتقادی و عملی است که از آن ها به عقاید و احکام و اخلاق تعبیر می شود. احکام و اخلاق به عمل انسانها نظر دارند و عقاید اموری اند که هدف اصلی در آن ها معرفت و اعتقاد است.

البتّه مراد از عمل در این جا معنای خاص آن است که عبارت است از عمل اعضای ظاهری. عمل معنای عامّی هم دارد که شامل افعال و اعمال قلبی انسان نیز می شود. بنابراین، در نگاهی دیگر، معرفت و اعتقاد را می توان عمل قلب شمرد.

در حدیثی از امام صادق (علیه السلام) به این نکته تأکید شده و عمل قلب، یعنی روح ان_سان_ی، فعل اختی_اری او دانسته شده و ف_رق عمل قلب با دیگ_ر ج_وارح انسان، به روشنی، بیان شده و ایمان جامع همه این اعمال شمرده شده است :