توحید و اسماء و صفات صفحه 99

Ë ارواح پیش از تعّلق به بدن، در ملکوت اعلی بودند و محل ارجمندی داشتند تا آن جا که بیشتر آن ها دچار کبر و برتری جویی شده بودند. به همین جهت، خدای متعال آن ها را در بدن ها قرار داد تا فقر و نیازشان را بیشتر احساس کنند.

Ë در عالم ذرّ، همه فرزندان آدم از پشت او بیرون کشیده شدند و در کنار هم خطاب (ألست بربّکم) را شنیدند.

Ë همه ذرّیّه در عالم ذرّ از هم متمایز و به احوال خویش آگاه بودند.

Ë غیر از ذرّیّه آدم، افراد دیگری نیز بوده اند و بر اخذ میثاق از فرزندان آدم شاهد گرفته شده اند.

Ë این که خداوند در عالم ذرّ نفس خویش را به بندگان شناسانده، حجّت را بر بندگان تمام کرده است.

Ë در آیه ذرّ، کیفیّت خروج ذرّیّه بیان شده؛ به این ترتیب که هر نسلی از پشت نسل دیگر بیرون کشیده شده؛ ولی در روایات این تفصیل نیامده است.

Ë بدن های ذرّی که خداوند متعال ارواح را در آن ها قرار داده است، از هنگام ترکیب تا زمان مرگ، در این دنیا با آن ها هستند.

Ë چون عقل درکی از وجود عوالم سابق ندارد، پس در بیان آن گریزی از متون روایی نیست و تأویل و توجیه آن ها بی دلیل است.

5. خودآزمایی

1_ آن چه در مورد عالم ذرّ می دانید، بنویسید.

2_ ارتباط عالم ذرّ با عالم ارواح چیست؟

3_ حکمت قرار دادن ارواح در ابدان با توجّه به روایات چیست؟

4_ کیفیّت خروج ذرّیّه آدم با توجّه به آیه ذرّ چگونه بوده است؟ آیا در بیان این کیفیّت بین آیه ذرّ و روایات ناسازی هست؟ توضیح دهید.