نوجوان و توحید صفحه 23

فصل سوم: خداشناسی

اشاره

باور به یک قدرت مطلق و پرستش او از کهن ترین نشانه های زندگی انسانی است. پژوهش های تاریخی دیرینه شناسان، پرده از این واقعیت برمی دارد که حتی در میان انسان های نخستین و هزاران سال پیش از پیدایش اولین تمدن ها، باورهای ژرف دینی و غیرمادی وجود داشته است.

بر اساس دیدگاه دینی ما، آدمی با توجه به فطرت خویش، خداجو و خداشناس است، ولی از آنجا که این شرط برای خداپرستی و خداشناسی، کامل و کافی نیست، پیامبران الهی از دیرباز در میان اقوام گوناگون برانگیخته شدند تا آنان را با هدایت نظری به سرمنزل مقصود برسانند.

آموزه های دینی، چه درباره خداشناسی و چه در زمینه دیگر باورهای دینی مانند معاد، کامل ترین آموزه هایی است که در اختیار آدمی قرار داده شده است.

ضرورت خداشناسی

خبری بود بهت آور و حیرت انگیز؛ خبری که مسلمانان آن را هرگز نمی پذیرفتند. شاید هم از تحریف های یهود بود که باور داشتند خدا قابل دیدن است و به همین خاطر، از حضرت موسی علیه السلام خواستند تا خداوند