- دیباچه 1
- اشاره 5
- اشاره 6
- جهان بینی مادی و الهی 7
- اشاره 7
- اشاره 9
- 1. شناخت حسی 9
- انواع شناخت 9
- 3. شناخت شهودی 11
- 4. شناخت عقلی 12
- 1. کینه توزی و نادانی 14
- اشاره 14
- موانع شناخت 14
- 2. هواپرستی 15
- اشاره 17
- ضرورت فراگیری اصول عقاید 17
- لزوم یقین در اصول عقاید 18
- ضرورت خداشناسی 23
- اشاره 23
- اصلی ترین شناخت 25
- خودشناسی مقدمه خداشناسی 26
- دلایل خداشناسی 27
- اشاره 27
- 1. دلیل فطرت 27
- اشاره 27
- فطرت توحیدی در روایت 29
- علت فاعلی 31
- علت غایی 32
- 2. دلیل نظم 33
- اشاره 33
- علت و معلول 35
- اشاره 37
- الف) برهان صدیقین 37
- 3. دلایل عقلی 37
- ب) برهان حدوث 38
- خدا در آیین یهود 42
- خدا در آیین مسیح 45
- اشاره 49
- اشاره 52
- الف) کمال مطلق 52
- ب) علم 52
- ج) حکمت 53
- د) قدیم بودن 55
- ه) اول و آخر بودن 56
- ز) قدرت 57
- ح) اراده 59
- ط) خشنودی و خشم 60
- ی) حضور همیشگی 61
- ک) حاضر و ناظر بودن 63
- اشاره 64
- 2. صفات سلبی 64
- الف) بی جهت و مکان بودن 65
- ب) دیده نشدن 66
- اشاره 68
- اشاره 70
- یگانگی خدا 71
- اشاره 72
- 1. توحید ذاتی 72
- اقسام توحید 72
- وحدت عددی و حقیقی 72
- اشاره 72
- دلیل تمانع 73
- توحید ذاتی در قرآن 75
- توحید ذاتی در روایات 76
- 2. توحید صفاتی 77
- اشاره 78
- الف) توحید در خالقیت 78
- 3. توحید افعالی 78
- 4. توحید در تشریع و قانون گذاری 81
- الف) توحید در اندیشه 83
- اشاره 83
- 5. توحید عملی 83
- ب) توحید در عبادت 84
- ج) توحید در اطاعت 86
- د) توحید در استعانت 87
- ه) توحید در توکل 89
- اشاره 93
- توحید ابراهیم 93
- توحید مسیح 97
- توحید حضرت محمد صلی الله علیه و آله 102
- اشاره 104
- اشاره 104
- 1. شرک ذاتی 104
- انواع شرک 104
- 4. شرک در ربوبیت 108
- 5. شرک در عبادت 109
- اشاره 113
- عوامل گرایش به شرک و پی آمدهای آن 113
- 1. هوای نفس 113
- 2. دل بستگی ها 114
- 3. سودجویی 115
- 4. وسوسه های شیطان 116
- پی آمدهای شرک 118
1. صفات ثبوتی
اشاره
1. صفات ثبوتی
زیر فصل ها
الف) کمال مطلق
ب) علم
ج) حکمت
د) قدیم بودن
ه) اول و آخر بودن
ز) قدرت
ح) اراده
ط) خشنودی و خشم
ی) حضور همیشگی
ک) حاضر و ناظر بودن
الف) کمال مطلق
شاگردان بسیاری با ادب و احترام نزد استاد نشسته بودند. پیش از آنکه استاد سخن بگوید، شاگردان، درس گذشته را مرور می کردند. سخن از توحید و خداشناسی بود. در ادامه، از بزرگی خالق هستی سخن به میان آمد. یکی از شاگردان که نزدیک امام نشسته بود، برای بیان بزرگی خداوند گفت: اللّه اکبر؛ یعنی خدا بزرگ تر است. امام صادق علیه السلام ، سخن او را درباره خداوند شنید. خواست این جمله را خوب تبیین کند. بنابراین، آن شخص پرسید: خدا از چه چیز بزرگ تر است؟ او گفت: خدا از همه چیز بزرگ تر است، از هر چه که تصور کنیم. امام فرمود: تو با این تعریف از اللّه اکبر، وجود خدا را محدود کردی؛ چون او را با چیزهای محدود قیاس کردی. وی گفت: پس این جمله را چگونه معنی کنم؟ امام پاسخ داد: در معنی اللّه اکبر بگو: خدا بزرگ تر از آن است که توصیف شود.(1)
ب) علم
او یک یهودی متعصب بود و همواره می کوشید تا با سخنانش، مسلمانان را به تردید وادارد. او توانسته بود شماری را به سوی خود جذب کند و من که یک مسلمان معتقد بودم، سخنانش را بی پاسخ نمی گذاشتم. شبهه هایی که او بیان می کرد، گرچه عاقلانه نبود، ولی برای تردید مردمِ عادی، کافی بود.
آخرین باری که با او روبه رو شدم، از من پرسید: آیا معنای سرّ را
1- 1 . همان، ص 117.