خلاصه دروس عقاید: توحید صفحه 48

همچنین امام باقر (علیه السّلام) در همین زمینه می فرمایند:

بِنَا عُبِدَ اَللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اَللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اَللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی.(1) خداوند به واسطۀ ما عبادت و شناخته می شود و به واسطۀ ما خدا به توحید یاد می شود.

همان طور که پیش از این بیان گردید، همیشه و در همه جا، معرفت فعل خدای متعال بوده و هیچ کسی در این زمینه با او شریک نیست. امّا این فعل خداوند، طبق سنّت الهی و به خواست خداوند عزّوجلّ، از طریق خاصّی صورت می گیرد و مشروط به اموری خاص از جمله تربیت و تعالیم و تذکّرات انبیا و اوصیا گردیده است. هرچندتذکار پیامبران به خودی خود معرفت بخش نیست، امّا طبق سنّت الهی، اعطای معرفت از سوی خداوند، مشروط به این تذکار شده است. با این توضیحات، معنای روایات معصومین (علیهم السّلام) که می گویند خداوند به واسطۀ ما شناخته می شود و نقش پیامبران و اوصیای الهی در معرفت خداوند متعال، روشن گردید.