عدل الهی صفحه 175

روز قیامت، من شفاعت می کنم و شفاعتم قبول می شود و علی شفاعت می کند و شفاعت او هم قبول می شود و اهل بیتم شفاعت می کنند و شفاعتشان قبول می شود.

امام صادق (علیه السلام) در مورد شفاعت مؤمن می فرماید:

إِنَّ الْمُوْمِنَ لَیَشْفَعُ لِحَمِیمِهِ إِلَّا أَنْ یَکُونَ نَاصِباً.(1)

مؤمن برای دوست خود شفاعت می کند، مگر این که ناصبی باشد.

امام باقر (علیه السلام) می فرماید:

إِنَّ أَدْنَی الْمُوْمِنِینَ شَفَاعَهً لَیَشْفَعُ لِثَلَاثِینَ إِنْسَاناً.(2)

همانا مؤمنی که از کمترین حقّ شفاعت بهره مند است، برای سی انسان شفاعت می کند.

و امیرالمؤمنین (علیه السلام) نیز درباره شفاعت قرآن می فرماید :

اعْلَمُوا أَنَّهُ شَافِعٌ مُشَفَّعٌ وَ قَائِلٌ مُصَدَّقٌ وَ أَنَّهُ مَنْ شَفَعَ لَهُ الْقُرْآنُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ شُفِّعَ فِیه.(3)

بدانید که قرآن شفاعت کننده ای است که شفاعتش قبول می شود و گوینده ای است که مورد تصدیق قرار می گیرد و کسی که قرآن در روز قیامت برایش شفاعت کند، شفاعتش درباره او پذیرفته می شود.

شفاعت شوندگان

گفتیم عفو و بخشش حقّ مسلم خداوند متعال است، ولی او با لطف و کرم خویش اذن داده است که برخی از انسان ها و همین طور فرشتگان و قرآن و... درباره

1- . محاسن 1 / 186؛ بحارالانوار 8/ 41.
2- . کافی 8 / 101؛ تأویل الآیات / 387؛ بحارالانوار 8 / 56.
3- . نهج البلاغه، خطبه / 176؛ مستدرک الوسائل 4 / 239؛ بحارالانوار 89 / 23.