عدل الهی صفحه 177

لیسَ لَهُمْ فی شفاعَتی نَصِیبٌ و لا أنا مِنْهُمْ وَ لا هُمْ مِنّی.(1)

آنان در شفاعت من نصیبی ندارند؛ نه من از آن هایم و نه آنان از من.

و درباره کسی که به شفاعتش ایمان نیاورده باشد، می فرماید :

مَنْ لَمْ یُؤمِن بِشَفَاعَتی فَلا أنالَهُ الله شفَاعَتی.(2)

کسی که ایمان به شفاعت من نداشته باشد، خداوند شفاعت مرا به او نمی رساند.

امیرالمؤمنین نیز در این باره می فرماید :

مَنْ کَذَبَ بِشَفَاعَهِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) لَمْ تَنَلْهُ.(3)

کسی که شفاعت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را دروغ شمارد به آن نایل نمی شود.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در مورد اهل شرک و کفر می فرماید :

الشَّفَاعَهُ لَا تَکُونُ لِأَهْلِ الشَّکِّ وَ الشِّرْکِ وَ لَا لِأَهْلِ الْکُفْرِ وَ الْجُحُودِ بَلْ تَکُونُ لِلْمُوْمِنِینَ مِنْ أَهْلِ التَّوْحِیدِ.(4)

شفاعت به اهل شک و شرک و کفر و انکار نمی رسد. بلکه برای مؤمنان اهل توحید است.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) درمورد ناصبی می فرماید :

یَا فَاطِمَهُ لَوْ أَنَّ کُلَّ نَبِیٍّ بَعَثَهُ اللَّهُ وَ کُلَّ مَلَکٍ قَرَّبَهُ شَفَعُوا فِی کُلِّ مُبْغِضٍ لَکِ غَاصِبٍ لَکِ مَا أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ أَبَداً.(5)

ای فاطمه، اگر همه پیامبران مبعوث شده و فرشتگان مقرّب درباره دشمن

1- . کنزالعمّال 1 / 137.
2- . امالی شیخ صدوق / 56؛ کشف الغمّه 2 / 286؛ بحارالانوار 8 / 34.
3- . عیون الاخبار2/ 66؛ بحارالانوار 8 / 40.
4- . بحارالانوار 8/ 58.
5- . بحارالانوار 73 / 354؛ کنز الفوائد 1 / 149.