فرهنگ غدیریه : فرهنگ الفبایی صفحه 317

اهل سنت این گزارش را غالباً در تفاسیر خود آورده اند(1).

و از شیعه نیز بزرگانی چون طبرسی در مجمع البیان، علامه مجلسی در بحارالانوار، علامه امینی در الغدیر و علامه طباطبایی در المیزان استدلال های محکمی بر صحّت این واقعه ذکر کرده اند(2).

شمایل جسمانی علی علیه السلام

حضرت علی علیه السلام میانه بالا و سیاه چشم و خوش سیما بود. مانند ماه شب چهارده اززیبایی می درخشید، شکم مبارکش پهن و شانه هایش بزرگ و انگشتانش درشت بود. اندامی لطیف داشت و گردنش، از سپیدی مانند تُنگی از نقره بود. جلوی سرش مو نداشت و محاسنش انبوه بود. استخوان شانه اش مانند استخوان شانه ی شیر درنده بود.

بازو و ساعدش(به خاطر ورزیدگی) قابل تشخیص نبود. در هنگام راه رفتن گام ها را کشیده برمی داشت و هرگاه بازوی کسی را می گرفت چنان بود که جان او را گرفته، تا جایی که قدرت نفس کشیدن از او سلب می شد(بدن شریفش به چاقی متمایل بود و دست و بند دستش (ساعدش) فربه بود.

گاهی که به میدان نبرد وارد می شد، هروله می کرد(خرامان خرامان حرکت می نمود)، دلی ثابت داشت و دلاوری نیرومند بود و با هر هماوردی که رو به رو می شد بر او پیروز می گشت(3)

(4).

ن. ک صورت علی علیه السلام ، شجاعت امام علی علیه السلام

1- . از جمله الکشاف 4/670، مفاتیح الغیب 30/244، فتح الغدیر 5/349، انوار التنزیل، 2/552.
2- . معارف، مجید، بررسی جایگاه اهل بیت در قرآن، نشر: مشعر، چاپ اول، ص 62-65.
3- . الاستیعاب، ج2، ص 469.
4- . نیلی پور، مهدی، مدیریت زیارت امیرالمؤمنین، نشر: شهید فهمیده، چاپ اول، ص 25.