امامت در سنین کودکی صفحه 5

1- 5. کشف المراد، ص 364.

2- 6. الذخیره، 429؛ و نیز ر.ک. دلائل الصدق، ج 2، ص 27؛ الاقتصاد فیما یتعلق بالاعتقاد، ص 305؛ المنقذ، ج 2، ص 278.

لْکِتابَ بِقُوَّهٍ وَآتَیْناهُ الْحُکْمَ صَبِیّاً»؛(1) «ای یحیی! تو کتاب آسمانی ما را به قوت فراگیر و به او در کودکی مقام نبوّت دادیم.»

فخر رازی درباره حکمی که خداوند به حضرت یحیی علیه السلام داد، می گوید: «الحکم هو النبوّه، فإنّ اللَّه تعالی أحکم عقله فی صباه وأوحی إلیه؛ وذلک لأنّ اللَّه تعالی قد بعث یحیی وعیسی علیهما السلام وهما صبیّان، لا کما بعث موسی ومحمّداً وقد بلغا الأشدّ»؛(2) «مراد از حکم در آیه شریفه، همان نبوت است، زیرا خداوند متعال عقل او را در کودکی محکم و کامل کرد و به او وحی فرستاد. چرا که خداوند متعال حضرت یحیی علیه السلام و عیسی علیه السلام را در کودکی به پیامبری برگزید، برخلاف حضرت موسی علیه السلام و محمّدصلی الله علیه وآله که آنان را در بزرگسالی به رسالت مبعوث نمود.»

2 - عیسی بن مریم علیه السلام

خداوند متعال می فرماید: « فَأَشارَتْ إِلَیْهِ قالُوا کَیْفَ نُکَلِّمُ مَنْ کانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیّاً قالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الْکِتابَ وَجَعَلَنِی نَبِیّاً * وَجَعَلَنِی مُبارَکاً أَیْنَ ما کُنْتُ وَأَوْصانِی بِالصَّلاهِ وَالزَّکاهِ ما دُمْتُ حَیّاً...»؛(3) «مریم [در پاسخ ملامت گران به طفل اشاره کرد، آن ها گفتند: چگونه با طفل گهواره ای سخن بگوییم. آن طفل گفت: همانا من بنده خدایم که مرا کتاب آسمانی و شرفِ نبوت عطا فرمود. و مرا هرکجا باشم برای جهانیان مایه برکت و رحمت گردانید و مرا تا زنده ام به عبادتِ نماز و زکات سفارش کرد.»