امامت، غیبت، ظهور صفحه 25

1- 43. بحار الانوار: ج 51، ص 39، حدیث 19.

2 - زیبا و خوش صورت

زیبایی اگر به اعتدال و تناسب اعضای چهره، یا به گیرایی نگاه و نورانیت صورت و جذّابیت آن باشد، همگی در وجود نازنین یادگار پیامبرصلی الله علیه وآله به ودیعت نهاده شده است

امیر المؤمنین علیه السلام در وصف زیبایی آن حضرت فرمودند:

«هُوَ شآبٌّ مَرْبُوعُ القامَهِ حَسَنُ الوَجْهِ».(1)

3 - گشاده پیشانی

حضرت علی علیه السلام در این باره فرمودند:

«هُوَ رَجُلٌ أَجْلَی الجَبِینِ، نُورُ وَجْهِهِ یَعْلُو سِوادَ لَحْیَتِهِ وَرَأْسِهِ؛(2) پیشانی بلند و گشاده اش بر هیبت و وقار چهره زیبایش می افزاید، و چنان نوری بر چهره و جبین او پیداست که سیاهی موهای سر و محاسن شریفش را تحت الشعاع قرار می دهد».

4 - میانه قامت

حضرت علی علیه السلام فرمودند:

«لَیْسَ بِالطَّوِیلِ الشَّامِخِ وَلا بِالقَصِیرِ اللاَّزِقِ، بَلْ مَرْبُوعُ القامَهِ؛(3) قامتی نه دراز و بی اندازه، و نه کوتاه بر زمین چسبیده دارد، بلکه اندامش معتدل و میانه است».

5 - دارای دو خال مخصوص

امام صادق علیه السلام فرمودند:

«بِالقآئِمِ عَلامَتانِ: شامَهٌ فِی رَأْسِهِ وَدآءُ الحَزازِ بِرَأْسِهِ، وَشامَهٌ بَیْنَ