1- سوره نساء / آیه 83.
2- الصواعق المحرقه ابن حجر، ص 89 و 90، آخر فصل دوّم باب 11 و... .
3- سوره نحل / آیه 45.
4- الدرّ المنثور سیوطی.
نمی آورد، قطعاً باید به طبیبی که عالم به کتب طب است رجوع نماید.» علاوه بر این ها همان طور که خود اقرار کردید کسی مانع عُمَر و ابوبکر برای وصیت، هنگام مرگ نشد، و اَحدی نگفت «حسبنا کتاب اللَّه» و ما چه احتیاجی به عهد نامه ی ابوبکر داریم؟ آیا عُمَر و ابوبکر اعلم از پیامبرصلی الله علیه وآله بودند که نوشته ی آن ها در کنار کتاب خدا باید باشد و نیازی به مکتوب رسول اللَّه صلی الله علیه وآله نباشد!؟
شیخ: این اخباری که می خوانید؛ چنانچه صحیح باشد، متواتر نیست. چگونه می توان به آن ها استناد کرد؟
واعظ: برای ما از طریق اهل بیت علیهم السلام متواتر است. شما هم که خبر واحد را حجّت می دانید و اگر تواتر لفظی نداشته باشد، تواتر معنوی دارد. حال که به تواتر اهمّیت می دهید. بفرمایید تواتر حدیث «لانُوَرِّثُ: ما انبیا ارث نمی نهیم...» را از کجا ثابت می نمایید، حال آن که ناقل آن ابوبکر یا اوس بن حدثان و چند نفر معلوم الحال ذی نفع بودند. علاوه بر همه ی این ها اگر واقعاً فدک حق فاطمه علیها السلام نبود چرا به قول علمای خودتان، چند روز بعد(1) ابوبکر در ملاقاتی دیگر به گریه می افتد، فدک را به فاطمه علیها السلام باز می گرداند امّا عُمَر مانع شده و آن مکتوب را پاره می کند! جالب است که همین عُمَر در زمان خلافت خود، فدک را به ورثه ی فاطمه علیها السلام باز می گرداند.(2) چنان که خلفای بنی امیه و بنی عباس چند مرتبه فدک را غصب و دوباره به اولاد فاطمه علیهم السلام باز می گردانند.
شیخ: اگر انبیا ارثی هم داشتند به طور قطع، علم یا چیز معنوی دیگری بوده و از این قبیل امور مادی نبوده است!