1- کفایه الطالب، محمد بن یوسف گنجی شافعی - الصواعق المحرقه ابن حجر مکّی، ص 74 و 93 - مناقب خطیب خوارزمی.
2- مناقب خطیب خوارزمی - موده القربی میر سید علی همدانی شافعی - مسند، احمد بن حنبل - ینابیع الموده سلیمان حنفی.
3- ینابیع الموده سلیمان حنفی؛ باب 57 - صواعق محرقه ابن حجر، ص 112 - کفایه الطالب گنجی آخر فصل اوّل - تاریخ طبری در حالات امام حسین علیه السلام - الاتحاف شیخ عبداللَّه شبراوی شافعی - احیاء المیت سیوطی - رشفته الصادی سید ابی بکر بن شهاب الدین، ص 39 تا 42 - موطّأ مالک.
حافظ: فقط در سفر، آن هم اگر عذری مثل باران بود تا امّت به مشقّت نیفتد.
واعظ: خیر، چنین نیست؛ بلکه در غیر سفر و غیر عذر هم با هم می خواندند؛ همان طور که علمای خودتان روایات زیر را از ابن عباس نقل کرده اند:
1 - «پیامبرصلی الله علیه وآله نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشا را در غیر ترس و غیر سفر با هم می خواند»(1)
2 - «نماز هشت رکعتی و هفت رکعتی را با هم، همراه پیامبرصلی الله علیه وآله خواندم.»(2)
3 - «در مدینه و در غیر سفر، همراه پیامبر نماز هفت رکعتی و هشت رکعتی خواندم.»(3)
4 - «عبداللَّه بن شقیق می گوید: روزی بعد از عصر، ابن عباس برای ما خطبه می خواند تا آن که آفتاب غروب کرد و ستاره ها ظاهر شدند. صدای مردم برخاست که «اَلصَّلوه اَلصَّلوه.» ابن عباس اعتنا نکرد. در همان وقت مردی از بنی تمیم با صدای بلند گفت: «اَلصَّلوه اَلصَّلوه.» ابن عباس گفت: آیا سنّت پیامبرصلی الله علیه وآله را به من یاد می دهی ای بی مادر! رسول اللَّه صلی الله علیه وآله را دیدم که ظهر و عصر و مغرب و عشا را با هم خواند. از این سخن در دل من خدشه ای پیدا شد؛ آن را از ابوهریره پرسیدم. تصدیق کرد.»(4)
5 - ابو زبیر از سعید می پرسد که چرا رسول اللَّه صلی الله علیه وآله چنین می کرد؟ سعید گفت: