امام شناسی و پاسخ به شبهات (امامت در حدیث) صفحه 216

1- 714. السیره النبویه، ج 2، ص 126.

2- 715. الریاض النضره، ج 2، ص 214.

3- 716. شرح نهج البلاغه، ج 2، ص 494.

4- 717. انساب الأشراف، ج 2، ص 106، ح 43.

5- 718. تاریخ الأمم و الملوک، ج 3، ص 104.

6- 719. العقد الفرید، ج 2، ص 194.

7- 720. الصواعق المحرقه، ص 30.

8- 721. الاصابه، ج 2، ص 507.

9- 722. الاستیعاب، ج 2، ص 437.

10- 723. المستدرک علی الصحیحین، ج 3، ص 109.

11- 724. سوره طه، آیات 29-32.

خداوند درخواست حضرت موسی علیه السلام را برآورده کرد و در جواب درخواست او فرمود: « قَدْ أُوتِیتَ سُؤْلَکَ یا مُوسی ؛(1) «ای موسی! خواسته تو برآورده شد.»

مطابق این آیات، منزلت هارون نزد موسی همان وزارت و خلافت و جانشینی حضرت موسی و مشارکت در امر او است. پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله با گفتار سابقش در «حدیث منزلت» جمیع منازل هارون نزد موسی؛ از جمله خلافت را به امام علی علیه السلام از جانب خداوند عطا کرد، به جز نبوّت، و این استثنا خود دلیل بر عموم منزلت ها برای حضرت علی علیه السلام است.

از این حدیث نکاتی را می توان استفاده نمود:

1 - دلالت حدیث بر امامت و خلافت امیرالمؤمنین علیه السلام.

2 - دلالت حدیث بر لزوم اطاعت از امام علی علیه السلام.

3 - دلالت حدیث بر افضلیت امام علی علیه السلام بر سایر صحابه.

4 - دلالت حدیث بر عصمت امام علی علیه السلام.

امامت و وصایت هارون

میرخواند - مورّخ معروف - می گوید: «... همانا موسی امامت و خلافت را به هارون تفویض کرد، و مقرّر ساخت که این مقام در نسل او و ذریه اش باقی بماند، و بر این مطلب تمام بنی اسرائیل را شاهد گرفت، و مخالفت او و اولادش را بر مردم حرام نمود و خون مخالفین آن ها را حلال کرد».(2)

صحّت حدیث

شیخ سلیم بشری در ردّ سید شرف الدین می گوید: «حدیث منزلت» صحیح و مستفیض است، ولی مدقّق آمدی که در علم اصول از فحول است در سندهای آن تشکیک کرده است».(3)