امام شناسی و پاسخ به شبهات (امامت در حدیث) صفحه 253

1- 905. الفتن و الملاحم، ص 86.

2- 906. اسد الغابه، ج 1، ص 488.

3- 907. استیعاب، ج 1، ص 224.

4- 908. الاصابه فی تمییز الصحابه، ج 1، ص 542.

5- 909. صحیح بخاری، کتاب الأحکام، باب الاستخلاف.

6- 910. صحیح مسلم، کتاب الاماره، باب الناس تبع لقریش.

ج) وجود حدیث در صحیح ترمذی.(1)

د) وجود حدیث در سنن ابوداوود.(2)

2 - وجود حدیث در کتبی که حول صحاح نوشته شده است

الف) وجود حدیث در «الجمع بین الصحیحین»، از محمد بن فتوح حمیدی.(3)

ب) وجود حدیث در «الجامع بین الصحیحین»، از صالح احمد شامی.

ج) وجود حدیث در «تجرید الصحاح»، از عبدری.

د) وجود حدیث در «المستدرک علی الصحیحین»، از حاکم نیشابوری.(4)

3 - تصریح بر صحّت حدیث

الف) ترمذی بعد از نقل حدیث می گوید: «هذا حدیثٌ حسنٌ صحیحٌ».(5)

ب) فضل بن روزبهان می گوید: «آنچه از احادیث در شأن دوازده خلیفه وارد شده، صحیح بوده و در صحاح ثابت است...».(6)

ج) ناصرالدین البانی در «سلسله الاحادیث الصحیحه» این حدیث را از طرق مختلف و با مضامین متفاوت نقل کرده و در چند مورد تصریح به صحّت سند آن نموده است.(7)

4 - وجود حدیث در کتاب هایی که التزام به نقل حدیث صحیح داده اند

الف) وجود حدیث در صحیح ابن حبّان؛

او می گوید: «چون مشاهده کردم که طرق اخبار زیاد است و شناخت مردم به روایات صحیح کم... لذا روایات صحیح را آوردم تا حفظش برای متعلّمین آسان گردد».(8)

ب) وجود حدیث در «مسند احمد».