امام شناسی و پاسخ به شبهات (امامت در حدیث) صفحه 349

1- 1291. نظم درر السمطین، ص 113.

2- 1292. الموده القربی، مودت هفتم.

3- 1293. مجمع الزوائد، ج 9، ص 114.

4- 1294. حیاه الحیوان، ج 1، ص 79.

5- 1295. لسان المیزان، ج 2، ص 155، رقم 2034.

6- 1296. الفصول المهمه، ص 36.

7- 1297. عمده القاری فی شرح صحیح البخاری، ج 16، ص 215.

8- 1298. جامع الصغیر، ج 1، ص 415، ح 2705.

9- 1299. جواهر العقدین، ص 303.

10- 1300. المواهب اللدنیه، ج 2، ص 20.

11- 1301. الصواعق المحرقه، ص 122.

12- 1302. کنز العمال، ج 11، ص 416، ح 32978.

راویان حدیث در قرن یازدهم

در این قرن بیست نفر از علمای اهل سنت این حدیث را نقل کرده اند؛ از قبیل:

- مناوی.(1)

- ابن کثیر مکّی شافعی.(2)

راویان حدیث در قرن دوازدهم

در این قرن، پانزده نفر از علمای اهل سنت این حدیث را نقل کرده اند؛ از قبیل:

- زرقانی مالکی.(3)

راویان حدیث در قرن سیزدهم

در این قرن بیست و دو نفر از علمای اهل سنت این حدیث را نقل کرده اند؛ از قبیل:

- محمّد بن علی صبّان.(4)

- آلوسی.(5)

راویان حدیث در قرن چهاردهم

در این قرن چهارده نفر از علمای اهل سنت این حدیث را نقل کرده اند؛ از قبیل:

- زینی دحلان شافعی.(6)

کسانی که حدیث را ارسال مسلّم گرفته اند

سی و نه نفر از علمای اهل سنت حدیث «مدینه علم» را از مسلّمات دانسته اند؛ از قبیل: