امام شناسی و پاسخ به شبهات (امامت در حدیث) صفحه 362

1- 1357. الاستیعاب، ج 3، ص 39؛ الریاض النضره، ج 2، ص 194.

2- 1358. حلیه الاولیاء، ج 1، ص 65.

3- 1359. تاریخ ابن عساکر، ج 38، ص 24.

4- 1360. الغدیر، ج 3، ص 91.

5- 1361. الاستیعاب، ج 3، ص 40.

6- 1362. همان، ج 2، ص 462.

5 - اعتراف خزیمه بن ثابت

اسود بن یزید نخعی می گوید: چون با علی بن ابی طالب بر منبر رسول خدا صلی الله علیه وآله بیعت شد خزیمه بن ثابت، در حالی که جلو منبر حضرت ایستاده بود گفت:

اذا نحن بایعنا علیاً فحسبنا

ابوحسن مما نخاف من الفتن

وجدناه اولی الناس بالناس انّه

اطب قریش بالکتاب وبالسنن(1)

«چون ما با علی بیعت کردیم ابوالحسن ما را از آنچه از فتنه ها هراسانیم کفایت کرد.

ما او را سزاوارترین مردم به خودشان یافتیم. و به طور حتم او داناترین قریش به قرآن و سنت است.»

6 - اعتراف عبداللَّه بن عیاش بن ابی ربیعه

ابن عبد البر از او نقل کرده که به پسر خود گفت: «... انّ علیاًعلیه السلام کان له ما شئت من ضرس قاطع فی العلم، وکان له البسطه فی العشیره، والقدم فی الإسلام، والصهر لرسول اللَّه، والفقه فی السنه، والنجده فی الحرب، والجود فی الماعون»؛(2) «... همانا علی علیه السلام دارای عزمی راسخ در علم و دستی باز در میان عشیره و ثابت قدم در راه اسلام و داماد رسول خدا و آگاه در سنت و شجاع در جنگ و بخشنده در زکات بود.»

7 - اعتراف معاویه

ابن عبد البر می نویسد: «معاویه آنچه بر او وارد می شد می نوشت تا از علی بن ابی طالب سؤال کند. و چون خبر قتل آن حضرت به او رسید گفت: «ذهب الفقه والعلم بموت ابن ابی طالب»؛(3) «فقه و علم به مرگ فرزند ابی طالب رخت بربست.»

8 - اعتراف عدّه ای از صحابه

حاکم نیشابوری به سندش از عبداللَّه بن عباس نقل کرده که گفت: «کنّا نتحدّث انّ اقضی اهل المدینه علی بن ابی طالب»؛(4) «ما چنین می گفتیم که علی بن ابی طالب در قضاوت برترین اهل مدینه است.»