امام شناسی و پاسخ به شبهات (امامت در حدیث) صفحه 420

1- 1552. تاریخ طبری، ج 3، ص 267، 8 جلدی.

2- 1553. کامل ابن اثیر، ج 3، ص 28.

3- 1554. روضه الصفا، ج 1، ص 304.

4- 1555. تاریخ الخلفاء، ص 27.

5- 1556. دیلمی، مسند الفردوس.

می گوید: «عیسی بن مسلم - که در سند حدیث قرار دارد - منکر الحدیث بوده و از مالک احادیثی را نقل کرده که حدیث او نبوده است».(1)

امام علی علیه السلام صدّیق اکبر و فاروق اعظم

از روایات بسیاری که در منابع فریقین وارد شده استفاده می شود که این دو لقب اختصاصی امام علی بن ابی طالب علیه السلام بوده و رسول خداصلی الله علیه وآله بر او نهاده است.

محبّ الدین طبری می گوید: «همانا رسول خداصلی الله علیه وآله او - علی علیه السلام - را صدّیق نامید».(2)

او نیز از خجندی نقل می کند که امیرالمؤمنین علیه السلام به یعسوب امت و صدّیق اکبر لقب داده می شد».(3)

اینک به نقل برخی از روایات می پردازیم:

1 - ابن عباس از رسول خداصلی الله علیه وآله نقل کرده که فرمود: «الصدّیقون ثلاثه: حزقیل مؤمن آل فرعون، و حبیب النّجار صاحب آل یاسین، و علی بن ابی طالب»؛ «راستگویان سه نفرند: حزقیل، مؤمن آل فرعون، حبیب نجّار صاحب آل یاسین، و علی بن ابی طالب علیه السلام.»

این حدیث را عدّه ای از علمای اهل سنت نقل کرده اند؛ امثال:

- احمد بن حنبل.(4)

- محب الدین طبری.(5)

- گنجی شافعی.(6)

- متقی هندی.(7)

- ابن حجر هیتمی.(8)

2 - پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود: «انّ هذا اوّل من آمن بی، و هو اوّل من یصافحنی یوم القیمه، و هو الصدیق الاکبر، و هذا فاروق هذه الامه، یفرق بین الحقّ و الباطل، و هذا یعسوب