امام شناسی و پاسخ به شبهات (امامت در حدیث) صفحه 542

1- 2134. الکامل، ج 1، ص 319.

2- 2135. سنن ابی داوود، ج 4، ص 165، ح 4486.

3- 2137. تهذیب الکمال ج 4 ص 246 رقم 766.

4- 2138. تقریب التهذیب، ج 1، ص 108.

5- 2139. صحیح مسلم، ج 1، ص 529، کتاب صلاه المسافرین و قصرها.

6- 2140. سنن ابن ماجه، ج 1، ص 170، کتاب الطهاره باب وضوء النوم.

7- 2141. تهذیب الکمال، ج 4، ص 322.

8- 2142. سنن ترمذی، ج 5، ص 616، کتاب المناقب، ح 3680.

9- 2143. تاریخ الثقات، ص 88، رقم 176.

10- 2144. همان، ص 91، رقم 191.

11- 2145. تهذیب الکمال، ج 4، ص 430.

12- 2146. سنن ترمذی، ج 3، ص 300، کتاب الجنائز، ح 969.

13- 2147. میزان الاعتدال، ج 1، ص 382.

14- 2148. الکاشف، ج 1، رقم 748.

15- 2149. تهذیب الکمال، ج 4، ص 468، رقم 879.

ولی در عین حال روایاتش در سنن ابوداوود(1) و سنن ابن ماجه(2) و سنن ترمذی(3) وارد شده است.

6 - جُمَیع بن عمیر

ابوحاتم او را راستگو و صالح الحدیث دانسته است.(4) و ابن حیان او را رافضی معرفی کرده است.(5) ولی در عین حال روایاتش در سنن ابوداوود،(6) و سنن ابن ماجه،(7) و سنن نسائی(8) و سنن ترمذی(9) وارد شده است.

7 - حارث بن عبداللَّه همدانی (65 ه.ق)

ذهبی در ترجمه او می گوید: «علامه، امام ابوزهیر، حارث بن عبداللَّه بن کعب بن اسد همدانی کوفی، از اصحاب علی علیه السلام و ابن مسعود؛ او فقیهی دارای علم بسیار بود و از ظرفیت های علم به حساب آمده و از شیعیان صدر اول به حساب می آمد».(10) ابن حبّان او را غلو کننده در تشیع معرفی کرده،(11) و ابن حجر گفته: به او نسبت تشیع داده شده است.(12) در عین حال ابوداوود در سنن(13) و ترمذی در صحیح،(14) و ابن ماجه در سنن،(15) و نسائی در سنن،(16) از او روایت نقل کرده است.

8 - حمران بن اعین

ابن حبّان او را در جمله ثقات برشمرده است.(17) و ابن حجر او را به رفض و رافضی بودن نسبت داده است.(18)

ولی در عین حال روایتش در سنن ابن ماجه وارد شده است.(19)