امام شناسی و پاسخ به شبهات (امامت در حدیث) صفحه 614

1- 2531. تهذیب التهذیب، ج 4، ص 402؛ تقریب التهذیب، ج 2، ص 459.

2- 2532. تاریخ دمشق، ج 5، ص 516؛ تهذیب التهذیب، ج 3، ص 102؛ سیر اعلام النبلاء، ج 4، ص 536.

3- 2533. تاریخ دمشق، ج 5، ص 519.

4- 2534. تهذیب التهذیب، ج 6، ص 9.

5- 2535. همان، ج 1، ص 368.

6- 2536. تاریخ دمشق، ج 12، ص 897؛ تهذیب التهذیب، ج 11، ص 133.

7- 2537. المجموع فی الضعفاء و المتروکین، ص 398؛ تاریخ دمشق، ج 17، ص 906؛ میزان الاعتدال، ج 4، ص 347تهذیب التهذیب، ج 11، ص 133.

4 - معاویه بن صالح حمصی

او از اهالی حمص و قاضی اندلس در دولت اموی بوده است.(1) و از جمله کسانی است که اهل لهو و لعب بوده و بدین جهت برخی از محدّثین، کتابت حدیث از او را ترک کرده اند.(2) و ابن ابی حاتم می گوید: به حدیث او احتجاج نمی شود.

5 - ثور بن یزید حمصی

ذهبی او را عالم حمص معرفی کرده است.(3) و او کسی است که به جهت کشته شدن جدّش در صفین همراه با معاویه، حضرت علی علیه السلام را دوست نداشته است.(4) ابن عدی او را از جمله ضعفا برشمرده است.(5)

6 - عمرو بن ابی سلمه دمشقی

او را ساجی و ابن معین تضعیف کرده است. و ابوحاتم گفته که به او احتجاج نمی شود. و عقیلی گفته: در حدیثش وهم است. و احمد گفته: از زهیر احادیث باطلی را روایت کرده است.(6)

راویان طبقه پنجم

در این طبقه هشت نفر قرار دارند که عبارت است از:

1 - ولید بن مسلم که قبلاً به ترجمه آن اشاره شد.

2 - عبدالرحمن بن مهدی که قبلاً نیز به آن اشاره شد.

3 - ابوعاصم، که یحیی بن سعید درباره او حرف داشته،(7) و عقیلی او را در جمله ضعفا قرار داده است.(8)