امام شناسی و پاسخ به شبهات (امامت در حدیث) صفحه 95

1- 275. البدایه والنهایه، ج 5، ص 183.

2- 276. طبقات الحفاظ، ج 2، ص 54.

3- 279. الغدیر، ج 1، ص 145.

4- 277. تهذیب التهذیب، ج 7، ص 337.

5- 278. منهاج السنه، ج 7، ص 319.

6- 280. همان.

5 - شمس الدین ذهبی

او در کتابی به نام «طرق حدیث من کنت مولاه» تألیف کرده و در آن ده ها سند صحیح و حسن و موثق از این حدیث را نقل کرده است. او خود به این کتاب اشاره کرده است، می گوید: «و امّا حدیث «من کنت مولاه» فله طرق جیده وقد افردت ذلک ایضاً»؛(1) «و امّا حدیث «من کنت مولاه» دارای طرق خوبی است و من جداگانه آن ها را در کتابی آورده ام.»

6 - جزری شافعی

او رساله ای مستقل در اثبات تواتر حدیث غدیر تألیف کرده و اسم آن را «اسمی المطالب فی مناقب علی بن ابی طالب علیه السلام» گذارده است، و در آن این حدیث را از هشتاد طریق نقل کرده است.(2)

7 - ابو سعید سجستانی

او کتابی را به نام «الدرایه فی حدیث الولایه» تألیف کرده است.(3)

8 - ابو القاسم عبیداللَّه حسکانی

او درباره این حدیث کتابی را به نام «دعاه الهداه الی اداء حق المولاه» تألیف کرده و در «شواهد التنزیل» به آن اشاره کرده است.(4)

9 - امام الحرمین جوینی

قندوزی حنفی در کتاب «ینابیع الموده» کتابی مستقل درباره حدیث غدیر به جوینی نسبت داده است.(5)

دلالت حدیث غدیر

دلالت حدیث غدیر

کلمه «مولی» در حدیث غدیر به معنای سرپرست و امام و اولی به تصرف است،