امام شناسی در قرآن و پاسخ به شبهات صفحه 23

1- 49. سوره بقره، آیه 124.

قرآن از زبان حضرت موسی علیه السلام نقل کرده که فرمود: { رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی * وَیسِّرْ لِی أَمْرِی * وَاحْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانِی * یفْقَهُوا قَوْلِی * وَاجْعَلْ لِی وَزِیراً مِنْ أَهْلِی * هارُونَ أَخِی...}؛(1) «موسی عرض کرد: پروردگارا! پس شرح صدرم عطا فرما و کار مرا آسان گردان و عقده زبانم را بگشا تا مردم سخنم را فهم کنند. و از اهلبیت من یکی را وزیر و معاون من فرما، برادرم هارون را....»

و نیز خداوند می فرماید: { وَجَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّهً یهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمّا صَبَرُوا}؛(2) «آنان را به جهت آن که صبر پیشه کردند پیشوای مردم قرار دادیم تا خلق را به امر ما هدایت کنند.»

از مجموعه این آیات و آیات دیگر استفاده می شود که برای امامت، معنای خاصی - غیر از آنچه اهل سنّت می گویند - وجود دارد.

3 - اطاعت مطلق برای امام به جهت ولایت کلیه الهی

خداوند می فرماید: { یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ ؛(3) «ای اهل ایمان! از خدا و رسول و صاحبان امر از میان خود اطاعت کنید.»

فخر رازی در ذیل آیه فوق می گوید: «صاحبان امر غیر از معصومین کسانی دیگر نمی توانند باشند؛ زیرا امر به اطاعت مطلق از غیر معصوم محال است.»(4)

4 - امامت، روح تمام دستورات اسلام

خداوند متعال می فرماید: { یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللَّهُ یعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ ؛(5) «ای پیامبر! آنچه از خدا بر تو نازل شد به خلق برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و ادای وظیفه نکرده ای و خداوند تو را از آزار مردم نگه خواهد داشت.»

به اتفاق علمای شیعه و طبق نظر جماعت کثیری از دانشمندان اهل تسنن، این