امام شناسی در قرآن و پاسخ به شبهات صفحه 285

1- 873. ]. سوره بینه، آیه 7.

در این آیه برای بهترین مخلوقات خدا دو صفت ذکر شده است:

1 - ایمان به خدا و پیامبرصلی الله علیه وآله و روز قیامت.

2 - عمل صالح؛ که معنای وسیعی دارد، ساده ترین آن طبق آنچه در روایات آمده برداشتن موانع از سر راه مسلمانان است.

قرآن پس از معرفی «خیر البریه» و تبیین صفات و ویژگی های آنان، به بیان اجر و پاداش آنان می پردازد و می فرماید: { جَزآؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنّاتُ عَدْنٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها أَبَداً رَضِی اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذلِکَ لِمَنْ خَشِی رَبَّهُ ؛(1) «پاداش آن ها نزد پروردگارشان باغ های بهشت جاویدان است، که نهرها از زیر درختانشان جاری است، همیشه در آن می مانند، [هم خدا از آن ها خشنود است و [هم آن ها از خدا خشنودند و این [مقام والا] برای کسی است که از پروردگارش بترسد.»

بررسی مصداق آیه

از امتیازات دین الهی این است که با وجودی که تبیین کننده راه سعادت و کمال است و آن را در سطح کلّی خوب توصیف و تبیین می کند ولی به این اکتفا نکرده، الگوی کاملی نیز به جامعه معرفی می کند تا با پیروی از او که مجسّم آن دستورات هدایت است، بهتر به کمال خود برسد. در قرآن کریم مشاهده می کنیم که پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله الگو برای صحابه و به طور کلّی برای مسلمان معرفی شده است. خداوند متعال می فرماید: { لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ}؛(2) «مسلّماً برای شما در [زندگی رسول خدا الگوی نیکویی است.»

امّا این را می دانیم که در هر زمان احتیاج به یک الگوی کامل داریم؛ زیرا هر زمان مقتضیات خاص خود را دارد، و لذا باید کسانی باشند که از عصمت برخوردار بوده و در مواقف مختلف، الگوهای صحیحی برای مردمی باشند که درصدد رسیدن به حقّ و حقیقتند.