امام شناسی در قرآن و پاسخ به شبهات صفحه 291

1- 900. المعجم الکبیر، ج 1، ص 319، ح 950.

2- 901. مجمع الزوائد، ج 9، ص 131.

3- 902. درّ المنثور، ج 6، ص 589.

4- 903. ینابیع الموده، ص 109.

5- 904. المناقب، ص 293.

6- 905. کفایه الطالب، ص 175.

7- 906. فرائد السمطین، ج 1، باب 31.

8- 907. المناقب، باب 61.

9- 908. لسان المیزان، ج 4، ص 354، رقم 1039.

10- 909. انساب الاشراف، ج 2، ص 182، رقم 215.

11- 910. جواهر العقدین، عقد دوم، ذکر هشتم.

12- 911. جامع البیان، ج 30، ص 264.

13- 912. الفصول المهمه، ص 121.

14- 913. تاریخ بغداد، ج 12، ص 289.

15- 914. مروج الذهب، ج 3، ص 7.

16- 915. مودّه القربی، ص 90.

23 - مناوی.(1)

24 - ذهبی.(2)

25 - ابو الفرج اصفهانی.(3)

26 - شبلنجی.(4)

27 - متقی هندی.(5)

28 - آلوسی.(6)

29 - شوکانی.(7)

تصحیح احادیث

تصحیح احادیث

این احادیث را از طرق مختلف می توان تصحیح نمود:

1 - سندی

این روایات در کتب فریقین به حدّی فراوان است که انسان می تواند به مضمون آن اطمینان حاصل کند، خصوصاً آن که این رویات را اهل سنّت نقل کرده اند که موافق اعتقاد آن ها نبوده است، و این به نوبه خود بر این دلالت دارد که این روایات قابل انکار نبوده و نمی توان آن ها را جعلی دانست. و لذا ابن حجر هیتمی بعداز نقل برخی از این احادیث، بدون آن که در سند آن ها ایرادی وارد کند درصدد توجیه دلالی بر آمده است.

2 - مضمونی

در این روایات به این مطلب تصریح شده که امام علی علیه السلام و شیعیان و پیروان او