امام شناسی در قرآن و پاسخ به شبهات صفحه 298

1- 933. دائره المعارف، ج 5، ص 424.

2- 934. حاضر العالم الاسلامی، ج 1، ص 188.

3- 935. تاریخ ابن خلدون، ج 3، ص 364.

4- 936. خطط الشام، ج 5، ص 251.

دکتر صبحی صالح می نویسد: «در میان صحابه حتّی در عصر پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله برای علی علیه السلام پیروان و شیعیانی بوده است، از آن جمله می توان به ابوذر غفاری، مقداد بن اسود، جابر بن عبداللَّه، ابی بن کعب، ابوالطفیل عامر بن واثله، عباس بن عبدالمطلّب و تمام فرزندان او، عمار بن یاسر و ابو ایوب انصاری اشاره کرد.»(1)

5 - دعوت اسلام به اجتماع، نه تفرقه!!

دکتر قفاری هم چنین می گوید: «برخی از روافض در قدیم و جدید می گویند: پیامبرصلی الله علیه وآله اولین کسی است که بذر تشیع را غرس کرده است و شیعه نیز در عصر ایشان ظهور و بروز پیدا کرده است، و لذا برخی از صحابه در آن عصر شیعه علی بوده و از موالیان او به حساب می آمدند... .

این رأیی است بی اساس که در کتاب و سنّت، سند تاریخی ثابتی ندارد، بلکه رأیی است که از اصول اسلام تهی بوده و با حقایق تاریخی ثابت، تنافی دارد. اسلام برای اجتماع امّت بر یک کلمه آمده است، نه آن که آن ها را دسته دسته و حزب حزب نماید. نزد رسول خدا صلی الله علیه وآله شیعه و سنّی وجود نداشت؛ زیرا خداوند می فرماید { إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ ....»(2)

پاسخ: اوّلاً: در جای خود به اثبات رساندیم که رسول خدا صلی الله علیه وآله اوّلین کسی است که بذر تشیع را غرس کرده، بلکه می توان ادعا کرد که خداوند متعال در قرآن کریم این کار را کرده است. مگر نه این است که آیه «ولایت» و آیه «اکمال» و آیه «تبلیغ» و آیه «انذار» و آیات دیگر در شأن حضرت علی علیه السلام و امامت و خلافت و پیروی از آن حضرت نازل شده است؟ و در مرحله بعد پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به دستور خداوند متعال امر خلافت و امامت حضرت علی علیه السلام را به مردم ابلاغ کرد. حتی در سال سوّم بعثت بعد از نزول آیه { وَأَنْذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ حضرت علی علیه السلام را به امامت و خلافت و وصایت خود نصب نمود.