امام شناسی در قرآن و پاسخ به شبهات صفحه 311

1- 965. تاریخ دمشق.

2- 966. همان، ترجمه امام علی علیه السلام، ج 2، ص 489.

3- 967. همان، ج 42، ص 330، ح 8892.

4- 968. ذخائر العقبی، ص 64.

5- 969. سوره نحل، آیه 64.

6- 970. ر.ک: بحث حدیث «ثقلین» در همین کتاب.

در نتیجه این که رجوع به امام علی علیه السلام و نیز امام صادق علیه السلام در مسائل اختلافی، خروج از مقیاس های علمی برای ترجیح احادیث اختلافی نیست.

از این بیان نیز استفاده می شود که این تعریف دلالت بر برتری امام صادق علیه السلام از پیامبر و حضرت علی علیهما السلام ندارد؛ زیرا ابان بن تغلب معاصر امام صادق علیه السلام است و امامان بعد از او را درک نکرده است.

در پایان جواب به این مطلب اشاره می کنیم که اهل بیت علیهم السلام به نصّی که از آن ها رسیده هر چه می گویند، همان سنّت واقعی پیامبر صلی الله علیه وآله و قول خداوند متعال است.

امام صادق علیه السلام فرمود: «حدیثی حدیث أبی، وحدیث أبی حدیث جدّی، وحدیث جدّی حدیث الحسین، وحدیث الحسین حدیث الحسن، وحدیث الحسن حدیث أمیرالمؤمنین، وحدیث أمیرالمؤمنین حدیث رسول اللَّه، وحدیث رسول اللَّه قول اللَّه - عزّ وجلّ -»؛(1) «حدیث من حدیث پدرم، و حدیث پدرم حدیث جدّم، و حدیث جدّم حدیث حسین، و حدیث حسین حدیث حسن، و حدیث حسن حدیث امیرالمؤمنین، و حدیث امیرالمؤمنین حدیث رسول خدا صلی الله علیه وآله و حدیث رسول خدا صلی الله علیه وآله گفتار خداوند - عزّ وجلّ - است.»

11 - تمسّک به تعریف شیخ مفیدرحمه الله!!

آقای قفاری هم چنین در ضمن کلماتش به تعریف شیخ مفیدرحمه الله اشاره کرده که گفته است: «شیعه پیروان امیرالمؤمنین - صلوات اللَّه علیه - بر سبیل ولاء و اعتقاد به امامت حضرت بعد از رسول صلوات اللَّه علیه بلا فصل می باشند....»(2)

وی بر این تعریف تمسّک کرده، می گوید: «در این تعریف شیخ مفید ذکری از ایمان به امامت اولاد علی نمی یابیم، با این که نزد شیعه هر کس چنین اعتقادی نداشته باشد شیعه نیست. همان گونه که او از برخی جوانب اساسی در تشیع و آنچه که سنگ بنای اساسی برای تشیع است غافل شده است؛ مثل مسأله نصّ و عصمت و دیگر اصول امامت.»(3)