امام شناسی در قرآن و پاسخ به شبهات صفحه 324

1- 1009. مسند احمد، ج 1، ص 126.

2- 1010. جامع البیان، ج 12، ص 72.

3- 1011. المستدرک علی الصحیحین، ج 3، ص 129.

4- 1012. تفسیرحبری، ص 281.

5- 1013. ترجمه امام علی علیه السلام از تاریخ مدینه دمشق، ج 2، ص 415 - 417.

6- 1014. شواهد التنزیل، ج 1، ص 318 - 395.

7- 1015. تفسیر رازی، ج 19، ص 14.

8- 1016. تفسیر القرآن العظیم، ج 2، ص 501.

9 - شوکانی.(1)

10 - طبرانی.(2)

11 - خطیب بغدادی.(3)

12 - هیثمی.(4)

13 - سیوطی.(5)

و دیگران از علمای اهل سنّت که حدود 40 نفر از آنان این حدیث را در کتب خود آورده اند.

صحت حدیث

صحت حدیث

صحت حدیث را از راه های مختلف می توان به اثبات رسانید:

الف) تصریح به صحت

برخی از علمای اهل سنّت، تصریح به صحت این احادیث نموده اند که از آن جمله است:

1 - حاکم نیشابوری در «مستدرک»، سیوطی نیز تصحیح آن را نقل کرده است.

2 - ضیاء مقدس در «المختاره» بنابر نقل سیوطی.

ب) نقل حدیث به سند صحیح

برخی از علمای اهل سنّت نیز حدیث مورد بحث را با سند صحیح نقل کرده اند از جمله:

1 - عبداللَّه بن احمد بن حنبل.

2 - حبری.