امام شناسی در قرآن و پاسخ به شبهات صفحه 336

1- 1046. تفسیر فخر رازی، ج 1، ص 144.

2- 1047. سوره نحل، آیه 44.

3- 1048. صحیح بخاری، کتاب الاستخلاف، ح 7222.

فقد عصانی»؛(1) «هر کس مرا اطاعت کند به طور حتم خدا را اطاعت کرده و هر کس مرا نافرمانی کند به طور حتم خدا را نافرمانی کرده است. و هر کس علی علیه السلام را اطاعت کند به طور حتم مرا اطاعت کرده و هر کس علی علیه السلام را نافرمانی کند به طور حتم مرا نافرمانی کرده است.»

در این حدیث پیامبر صلی الله علیه وآله اطاعت حضرت علی علیه السلام را ملازم با اطاعت خود و اطاعت خودش را ملازم با اطاعت خدا معرفی کرده است و در نتیجه این همان معنایی است که قرآن در آیه مورد نظر به آن اشاره کرده است.

3 - حدیث ثقلین؛ زیرا پیامبر صلی الله علیه وآله در آن حدیث فرمود: «من دو گوهر گرانبها را در میان شما به ودیعه می گذارم که اگر به آن دو تمسّک کنید هرگز گمراه نمی شوید، یکی کتاب خدا و دیگری عترتم.»

در این حدیث نیز به لزوم تمسّک و اطاعت از عترت پیامبر صلی الله علیه وآله اشاره شده است.

بررسی احادیث شیعه

احادیث شیعه امامی درباره مصداق «اولی الامر» با تواتر اجمالی و برخی نیز با سند صحیح بر تطبیق آن بر اهل بیت علیهم السلام دلالت دارد. پیام این احادیث همسو با دلالت آیات قرآن است. از این رو این احادیث تلقی به قبول شده اند.

با این که این احادیث درباره این آیه متنوعند، لیکن هیچ تعارضی در میان آن ها نیست.

امام باقرعلیه السلام در حدیثی فرمود: «إیانا عنی خاصّه، أمر جمیع المؤمنین إلی یوم القیامه بطاعتنا»؛(2) «خداوند تنها ما را اراده کرده است و به تمام مؤمنان تا روز قیامت به اطاعت ما دستور داده است.»

جابر می گوید: چون خداوند آیه { یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَ...} را بر