امام شناسی در قرآن و پاسخ به شبهات صفحه 421

1- 1299. دلائل الصدق، ج 2، ص 129.

2- 1300. علی بن ابی طالب علیه السلام، عبدالکریم خطیب، ص 105.

نکته

خداوند متعال از این واقعه به صورت مضارع تعبیر کرده نه ماضی، با آن که به لحاظ ظاهر و مناسب با واقعه، آن است که به صیغه ماضی تعبیر شود تا خبر از ما وقع باشد، جهت آن این است که اعلان کند این صفت و خصلت حضرت که همان جان فشانی و فداکاری در راه تحصیل رضایت خداوند است، صفت و خصلتی مستمر و دائمی است، نه این که در یک بار از او تحقق پیدا کرده باشد؛ زیرا صیغه مضارع بر اتصاف ذات به مبدأ به صورت استمرار و دوام دلالت دارد.

بررسی شبهات

بررسی شبهات

با وجودی که این فضیلت از فضایل مسلّم امیر المؤمنین علیه السلام بوده و تا ابد باقی خواهد بود ولی برخی از متعصبین و معاندین و نواصب درصدد اخفای آن به هر نحو ممکن برآمده اند، که در رأس آن ها ابن تیمیه است. اینک به بررسی برخی از شبهات در این زمینه می پردازیم:

1 - تکذیب واقعه!!

ابن تیمیه در ردّ استدلال علامه حلّی رحمه الله می گوید: «نزول آیه در شأن حضرت علی علیه السلام به اتفاق اهل علم به حدیث و تاریخ، دروغ است.»(1)

پاسخ: اوّلاً: ادعای ابن تیمیه در تکذیب اصل واقعه ادعایی واهی و بدون دلیل است؛ زیرا مشاهده نشده که احدی از علمای اهل سنّت تصریح به کذب این روایت به جز خود ابن تیمیه کرده باشد. و از او هم این ادعا بعید نیست؛ زیرا همان گونه که در رساله ای مستقل در جای خود اشاره کرده ایم، به تصریح بسیاری از علمای اهل سنّت او ناصبی است، و دشمن اهل بیت علیهم السلام به حساب می آید. و شواهدی از کتاب های او نیز در این باره ذکر نموده ایم. در نتیجه این که ابن تیمیه چیزی را ادعا می کند که کسی