امام شناسی در قرآن و پاسخ به شبهات صفحه 440

1- 1332. شرح مواقف، ج 8، ص 367.

2- 1333. تفسیر بیضاوی با حاشیه شهاب، ج 2، ص 32.

اسقف آن ها گفت: من در سیمای آنان چنین می بینم که اگر آنان از خدا بخواهند که کوهی از کوه ها از جا کنده شود، خداوند چنین خواهد کرد، لذا با آن ها مباهله نکنید که هلاک خواهید شد، و تا روز قیامت هیچ نصرانی در روی زمین باقی نخواهد ماند.(1) از این جا استفاده می شود که حتی نصارا نیز پی به فضیلت آن بزرگواران برده بودند.

د) در این آیه خداوند امام علی علیه السلام را نفس و جان رسول خدا صلی الله علیه وآله معرفی کرده است و این بلندترین تعبیری است که می توان در شأن آن حضرت علیه السلام آورد.

تحریفات در حدیث

تحریفات در حدیث

اهل سنّت از آن جا که حدیث را مسلّم دانسته و مشاهده کرده اند که دلالت قوی بر افضلیت و برتری امام علی علیه السلام بر صحابه دارد، لذا در صدد برآمده اند که به هر نحو ممکن چهره آن را تخریب نمایند. اینک به برخی از این تحریفات اشاره می کنیم:

1 - عدم نقل خبر

این واقعه گرچه دلالت خوبی بر نبوّت پیامبر صلی الله علیه وآله و حقانیت اسلام و غلبه آن بر سایر ادیان دارد، ولی افرادی؛ امثال ابن هشام در سیره خود و نیز ذهبی در تاریخش حتی اصل این واقعه را هم نقل نکرده اند.

2 - نقل واقعه و عدم اشاره به اصل مطلب

برخی از علمای اهل سنّت اشاره به اصل محاجّه رسول خدا صلی الله علیه وآله با نصارای نجران کرده اند ولی هیچ سخنی از خروج حضرت با اهل بیتش به میان نیاورده اند.

بخاری تحت عنوان: «قصه اهل نجران» در کتاب مغازی از حذیفه نقل کرده که گفت: عاتب و سید، دو نفر از اهل نجران خدمت رسول خدا صلی الله علیه وآله شرفیاب شدند تا با آن حضرت ملاعنه کنند. یکی از آن دو به دیگری گفت: این کار را نکن، به خدا سوگند! اگر او نبی باشد و ما با او ملاعنه کنیم نه ما رستگار خواهیم شد و نه نسل ما بعد از او.