امام شناسی در قرآن و پاسخ به شبهات صفحه 457

1- 1367. تهذیب الکمال، ج 32، ص 138.

2- 1368. مسند احمد، ج 4، ص 421؛ مجمع الزوائد، ج 8، ص 121.

3- 1369. مقدمه فتح الباری، ص 398.

4- 1370. تذکره الحفاظ، ج 2، ص 700.

5- 1371. تهذیب التهذیب، ج 2، ص 291.

6- 1372. تهذیب التهذیب، ج 2، ص 291.

7- 1373. تهذیب التهذیب، ج 2، ص 291.

8- 1374. تهذیب الکمال، ج 24، ص 25.

9- 1375. تهذیب الکمال، ج 24، ص 27.

آری، تنها چیزی که هست او را نیز به تشیع نسبت داده اند،(1) ولی این به تنهایی نمی تواند سبب تضعیف راوی گردد.

4 - حرب بن حسن طحان

در رابطه با او تنها کسی که کلامی نقل کرده هیثمی است، ولی با این حال خودش او را توثیق کرده است. و نیز ابن حبّان او را در جمله ثقات آورده است. آری، او نیز به تشیع نسبت داده شده و اگر قدحی درباره او و دیگران است به همین جهت می باشد.(2) و این هم از نظر برخی افراد متعصب، بزرگ ترین تهمت و ضعف است.

دلالت آیه «مودّت» بر امامت

دلالت آیه «مودّت» بر امامت

آیه مورد بحث از جهاتی دلالت بر امامت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام دارد:

1 - وجوب مودّت مستلزم وجوب اطاعت

مقصود آیه تنها مجرد محبّت و مودّت نیست، بلکه خداوند متعال به مودّتی امر نموده است که دنبال آن انقیاد و اطاعت و فرمانبرداری باشد، و این مطلب را از چند طریق می توان اثبات نمود.

الف) از طریق لفظ «مودّت»؛ زیرا مطابق رأی برخی از متخصّصین لغت، مودّت عبارت از محبّتی است که همراه با اطاعت باشد.

ب) از طریق مراجعه به آیات دیگر؛ زیرا خداوند متعال می فرماید: { قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یحْبِبْکُمُ اللَّهُ ؛(3) «بگو [ای پیامبر!] اگر شما خدا را دوست دارید مرا اطاعت کنید که در این صورت خدا شما را دوست می دارد.»

مقصود از متابعت در این آیه همان اطاعت و فرمانبرداری است؛ زیرا خداوند در جایی دیگر می فرماید: { وَإِنَّ رَبَّکُمُ الرَّحْمنُ فَاتَّبِعُونِی وَأَطِیعُوا أَمْری ؛(4) «و همانا