امام شناسی در قرآن و پاسخ به شبهات صفحه 459

1- 1380. نهج الحق، ص 175.

2- 1381. صواعق المحرقه، ص 97.

3- 1382. منهاج السنه، ج 3، ص 277.

4- 1383. الریاض النضره، ج 1، ص 216.

پاسخ به شبهات

پاسخ به شبهات

اهل سنّت، خصوصاً ابن تیمیه از آنجا که دلالت آیه را بر مقام و منزلت اهل بیت علیهم السلام قوی دیده اند، لذا درصدد تضعیف آن از هر راه برآمده اند، اینک به برخی از ایرادات واهی آنان اشاره می کنیم.

1 - سوره شوری مکّی است

برخی می گویند: تفسیر آیه به مودّت اهل بیت و عترت پیامبر با غفلت از یک نقطه مهمّ است و آن این که این آیه در سوره شوری است که مکّی می باشد، و در آن زمان هنوز حسنین و فاطمه نبوده اند. حال چگونه این آیه به عترت پیامبر تفسیر شده و آن را به جماعتی خاص که همان علی و فاطمه و حسن و حسینند تخصیص داده شده است، با آن که اکثر آن ها هنگام نزول آیه وجود نداشته اند.

ابن تیمیه در این باره می گوید: «سوره شوری بدون شک مکّی است و قبل از ازدواج علی با فاطمه نازل شده است و لذا قبل از ولادت حسن و حسین نازل شده است.»(1)

پاسخ: اوّلاً: برای تشخیص این که آیه ای مکّی یا مدنی است، از دو راه می توان بررسی کرد:

الف) ملاحظه مضمون آیه، به این نحو که بگوییم: هر آیه ای که درباره توحید و معارف عقلی و انتقاد از بت پرستی و دعوت به ایمان به خدا و روز رستاخیز و جریان های امت های پیشین و مشابه این امور است، در غالب موارد مکّی به حساب می آید؛ زیرا در آن عصر تنها مسائلی که احتیاج به ذکر آن ها بود، همین قبیل مسائل است. ولی آیاتی که مربوط به شؤون نظام اسلامی و جهاد و مناظرات با یهود و نصارا و احکام شرعی و نظام اجتماعی بوده، غالباً مدنی به حساب می آمده است. در مورد آیه «مودّت» با مراجعه به مضمون آن پی خواهیم برد که با نزول در مدینه تناسب دارد.