[6] سوره حدید، آیه25.
[7] سوره اعراف، آیه157.
[8] سوره صف، آیه6.
[9] سوره بقره، آیه146.
امامت خاصه
پس از بررسی مسأله نیاز جامعه به امام و شرائط و اوصاف امام و لزوم تعیین آن از جانب خدا و مباحث کلی دیگر که به مجموع آن بحث امامت عامّه می گویند و بطور اجمال به مباحث آن اشاره کردیم، امامت خاصّه مطرح می شود.
بحث در امامت خاصّه در این است که بعد از اینکه نیاز جامعه به امام ثابت شد و اوصاف و شرایط امام معلوم گردید و ثابت شد که تعیین و نصب امام بر حسب حکمت و لطف بر خدا لازم است و هیچ عصر و زمانی خالی از وجود امام نمی باشد و معرفت و شناسائی امام و اطاعت افراد و او را الگو قرار دادن
بر همه واجب است پس بر هر کس لازم است صاحب وقت و ولی زمان و امام عصر خود را که خدا او را منصوب کرده وبه نصّ پیغمبر صلی الله و علیه و آله یا امام قبل، نصب او ثابت شده است بشناسد.
در اینجا می گوئیم فرقه محقّه و طایفه حقّه اثنی عشریه معتقدند که در این امّت بعد از پیغمبر اکرم حضرت محمد بن عبدالله صلی الله و علیه و آله و سلم دوازده نفر به ترتیب از حضرت امیر المؤمنین علیه السلام تا امام دوازدهم حضرت مهدی حجه بن الحسن علیهم الصلاه والسلام امام و ولی وقت و صاحب الزمان و خلیفه و وصی رسول خدا صلی الله و علیه و آله می باشند.
و دلائل و براهین بر امامت آن بزرگواران بسیار است که با توجه به آنچه در بحث امامت عامّه به آن اشاره به تعدادی ادّله اشاره می کنیم: