امامت، ج 1، ص: 2 صفحه 142

بخش دوازدهم کسانی را که خداوند برگزیده و کتاب خویش را باو سپرده ائمه هستند و آل ابراهیم و اهل دعوت حقند

آیات

آل عمران: إِنَّ اللَّهَ اصْطَفی آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِیمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَی الْعالَمِینَ، ذُرِّیَّهً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ.

فاطر: ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَیْراتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبِیرُ.

تفسیر: مرحوم طبرسی میگوید (إِنَّ اللَّهَ اصْطَفی ) خدا انتخاب کرد و برگزید (منظور از آل ابراهیم اولاد اوست اما منظور از آل عمران بعضی گفته اند همان آل ابراهیم هستند که موسی و هارون دو فرزند عمرانند بعضی نیز میگویند آل عمران منظور مریم و عیسی است، زیرا مریم دختر عمران است.

در قرائت اهل بیت علیهم السّلام آمده (و آل محمّد علی العالمین) و گفته اند نیز که منظور از آل ابراهیم همان آل محمّد است کسانی که از خانواده او محسوب می شوند.