- مقدمه مؤلف 1
- جلد اول 1
- بخش اول ضرورت احتیاج بحجت و اینکه زمین نباید خالی از حجت باشد 2
- تفسیر آیات 2
- آیات قرآن 2
- ترجمه روایات 3
- ترجمه روایات 33
- بخش دوم اتصال خلفا و اوصیا از زمان آدم تا آخر دنیا 33
- آیات 42
- بخش سوم امامت با تعیین و نص امکان دارد، لازم است هر امامی امام بعد از خود را تعیین کند 42
- ترجمه روایات 44
- ترجمه روایات 50
- بخش چهارم لزوم شناختن امام و اینکه عذری پذیرفته نخواهد بود در ترک ولایت و امام شناسی 50
- ترجمه روایات 64
- بخش پنجم کسی که یکی از ائمه علیهم السّلام را انکار کند منکر همه ی آنها شده 64
- بخش ششم مردم جز بوسیله امام هدایت نمی یابند و ائمه وسیله بین آنها و خدایند هر کس امام شناس باشد داخل بهشت می شود 67
- ترجمه روایات 67
- ترجمه روایات 71
- بخش هفتم فضائل اهل بیت علیهم السلام و تصریح بامامت آنها بطور عمومی 71
- بخش هشتم آیاتی که در باره ائمه علیهم السّلام نازل شده آل یاسین همان آل محمدند صلی اللَّه علیه و آله و سلم 113
- ترجمه روایات 113
- بخش نهم ائمه علیهم السّلام ذکر و اهل ذکر هستند و آنهایند مسئول و بر شیعیان واجب است که از آنها بپرسند ولی جواب دادن بر ایشان واجب نیست 116
- آیات 116
- ترجمه روایات 117
- بخش دهم ائمه علیهم السّلام اهل علم قرآنند که کتاب آسمانی بآنها داده شد و با قرآن مردم را باطاعت خدا وامیدارند و راسخین در علمند 126
- ترجمه روایات 126
- ترجمه روایات 136
- بخش یازدهم ائمه علیهم السّلام آیات و دلائل و کتاب خدایند 136
- آیات 142
- بخش دوازدهم کسانی را که خداوند برگزیده و کتاب خویش را باو سپرده ائمه هستند و آل ابراهیم و اهل دعوت حقند 142
- ترجمه روایات 144
- بخش سیزدهم در باره محبت خاندان نبوت که پاداش رسالت است و سایر آیاتی که راجع به محبت ائمه نازل شده 156
- آیات 156
- ترجمه روایات 157
- ترجمه روایات 179
- بخش چهاردهم در تأویل آیه إِذَا الْمَوْؤُدَهُ سُئِلَتْ 179
- ترجمه روایات 182
- بخش پانزدهم تأویل والدین و ولد و ارحام و ذوی القربی باهل بیت پیامبر اکرم صلی اللَّه علیه و آله و سلم 182
- آیات 197
- بخش شانزدهم لفظ امانت که در قرآن است یعنی «امامت» 197
- ترجمه روایات 200
- آیات 205
- بخش هفدهم وجوب اطاعت ائمه و اینکه منظور از ملک عظیم آنهایند و اولو الامرند و مورد رشک مردم 205
- ترجمه روایات 207
- بخش هجدهم ائمه انوار خدا هستند و آیات نور در باره آنها تأویل شده 220
- ترجمه روایات 220
- بخش نوزدهم بلند خانه های مقدس آنها در زمان حیات و بعد از مرگ و آنهایند مساجد مشرفه 235
- ترجمه روایات 235
- آیات 242
- بخش بیستم عرض اعمال بر ائمه و اینکه آنها گواه بر خلقند 242
- ترجمه روایات 243
- ترجمه روایات 254
- بخش بیست و یکم تأویل مؤمنین و ایمان و مسلمین و اسلام بائمه و ولایت ایشان و تأویل کفار و مشرکین و کفر و شرک و جبت و طاغوت ولات و عزی و اصنام بدشمنان و مخالفین ایشان 254
- بخش بیست و دوم بخشی اختصاصی در مورد تفسیر آیه قُلْ إِنَّما أَعِظُکُمْ بِواحِدَهٍ 284
- ترجمه روایات 284
میفرمود آنها که در آیه سابق بالخیرات یاد شده به
بهشت می روند بدون حساب مقتصد مورد حساب مختصری قرار میگیرد اما کسی که ظالم بخود است ابتدا حبس می شود بعد وارد بهشت خواهد شد اینها همان اشخاصی هستند که از قول ایشان خداوند در این آیه می گوید: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ.
ترجمه روایات
اصحاب ما از میسر بن عبد العزیز نقل کرده اند که حضرت صادق فرمود ظالم از ما خانواده کسی است عارف بحق امام نباشد و مقتصد کسی از ما خانواده است که عارف بامام باشد و سابق بخیرات خود امام است و تمام این سه دسته آمرزیده خواهند شد.
زیاد بن منذر از حضرت باقر علیه السّلام نقل کرد که فرمود (ظالِمٌ لِنَفْسِهِ) کسی از ما خانواده است که هم گناه می کند و هم صواب اما مقتصد کسی است عبادت پیشه و کوشا باشد سابق بخیرات عبارتند از علی و حسن و حسین علیهم السّلام و کسی که از آل محمّد شهید شود.
قول دیگر اینست که فرقه ظالم نجات نمی یابد قتاده می گوید. ظالم از اصحاب مشأمه است و مقتصد از اصحاب میمنه و سابق همان سابقون مقربند «بِإِذْنِ اللَّهِ» یعنی بامر و توفیق و لطف خدا.
تفسیر قمی: پس از ذکر آل محمّد صلی اللَّه علیه و آله و سلم گفته است ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا آنها عبارت از ائمه هستند ظالِمٌ لِنَفْسِهِ از آل محمّد آنها غیر از ائمه هستند که منکر امام باشند وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ کسی است که اقرار بامام دارد وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَیْراتِ بِإِذْنِ اللَّهِ که همان امام است.
معانی الاخبار: عبد اللَّه علوی باسناد متصل نقل کرد که شخصی از حضرت صادق علیه السّلام تفسیر آیه: ثُمَّ
أَوْرَثْنَا الْکِتابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا، فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَیْراتِ بِإِذْنِ اللَّهِ فرمود ظالم کسی است که فکرش در اطراف نفس دور میزند و مقتصد کسی است که با دل سر و کار دارد و سابق کسی است که با خدای خود پیوسته.