امامت، ج 1، ص: 2 صفحه 2

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

بخش اول ضرورت احتیاج بحجت و اینکه زمین نباید خالی از حجت باشد

آیات قرآن

: سوره رعد: إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ- آیه «8».

سوره قصص 28: وَ لَقَدْ وَصَّلْنا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ- آیه «51».

تفسیر آیات

طبرسی در مورد آیه إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ مینویسد در تفسیر این آیه چند قول است:

1- تو بیم دهنده و هادی تمام جهانیانی.

2- بیم دهنده حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلم و هادی خدا است.

3- معنی آیه اینست: ای محمد تو بیم دهنده هستی و هر گروه و طایفه ای را پیامبری است که آنها را هدایت و راهنمائی میکند.

4- منظور از (هادی) در آیه هر کسی است که دعوت بحق کند.

از ابن عباس روایت شده: وقتی این آیه نازل شد پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلم فرمود من منذر و بیم دهنده هستم و علی پس از من هادی است. علی جان بوسیله تو راهنمائی می شود هدایت جویان.

ابو القاسم حسکانی در شواهد النزیل از ابو برده السلمی نقل میکند که پیامبر اکرم آب خواست و وضو گرفت علی علیه السّلام در خدمت آن جناب بود در این