امامت، ج 3، ص: 2 صفحه 165

عمده: احمد بن حنبل باسناد خود نقل کرده که عمر بن خطاب ام کلثوم را از علی بن ابی طالب خواستگاری کرد ایشان عذر خواست که کوچک است عمر در جواب گفت من منظورم ارضای قوای جنسی نیست اما از پیامبر اکرم شنیدم میفرمود هر بستگی و خویشاوندی در روز قیامت قطع شده است مگر بستگی و خویشاوندی من هر گروهی نسبت بپدرشان داده می شوند مگر فرزندان فاطمه علیها السلام که من پدر آنهایم و انتساب آنها بمن است این روایت با مختصر اختلافی تکرار شد و از کنز الفوائد نیز نقل گردیده دو روایت دیگر قبل و بعد از این روایت در همین مورد نقل شده است.

از عمده باسناد خود از ابن عمر نقل میکند که پیامبر اکرم فرمود وقتی خداوند خلایق را آفرید عرب را

برگزید و قریش و بنی هاشم من انتخابی از انتخاب شده ها هستم متوجه باشید قریش را دوست بدارید و خشم با آنها نورزید که موجب هلاکت شما می شود بدانید هر بستگی و نژادی در قیامت منقطع است مگر بستگی و نژاد من توجه داشته باشید علی بن ابی طالب از بستگان و نژاد من است هر که او را دوست بدارد مرا دوست داشته و کسی که با او دشمن باشد مرا دشمن داشته.

بخش نهم امامان از فرزندان حسین علیه السّلام هستند و امامت پس از آن جناب در دو برادر نخواهد بود

اکمال الدین: هشام بن سالم گفت: بحضرت صادق علیه السّلام عرضکردم امام حسن افضل و بهتر است یا امام حسین؟ فرمود: امام حسن افضل از امام حسین است. عرضکردم پس چه شد که امامت پس از آن جناب در فرزندان امام حسین قرار گرفت و ببازماندگان امام حسن نرسید.

فرمود: خداوند تبارک و تعالی خواست سنت موسی و هارون را در مورد آن دو نیز جاری نماید مگر نه این بود که آن دو در نبوت شریک بودند چنانچه امام حسن و امام حسین در امامت شرکت داشتند. خداوند نبوت را در فرزندان هارون قرار داد نه فرزندان موسی گر چه موسی افضل از هارون بود.

عرضکردم: آیا دو امام در یکزمان ممکن است فرمود نه مگر یکی از آن دو ساکت و پیرو امام همزمان خود باشد و دیگری گویا و رهبر او اما این طور که هر دو گویا و مأمور بامامت باشند در یک زمان نه.