امامت، ج 4، ص: 2 صفحه 175

و باطل جای خود را از دست داد و زبانش از جای کنده شده دین را چنان درک کردند که حافظ و عامل آن بودند نه درکی که فقط بشنوند و نقل کنند راویان علم زیادند اما عاملان بآن کم.

بخش ششم برتری ائمه علیهم السّلام از انبیا و تمام مردم و پیمان گرفتن برای آنها از ملائکه و سایر مردم و پیامبران اولو العزم باین مرتبه نرسیدند مگر بواسطه محبت آنها

تفسیر قمی: حفص از حضرت صادق علیه السّلام نقل کرد که فرمود از جمله مطالبی که خداوند با موسی صحبت کرد این بود: من نماز

را نمی پذیرم مگر از کسی که در مقابل عظمت من تواضع نماید و ترس من در دلش جای گیرد و روزش را بیاد من پایان دهد و با اصرار بر معصیت شب را بسر نبرد و عارف بحق اولیاء و دوستان من باشد.

موسی عرضکرد خدایا منظورت از اولیاء و دوستان، ابراهیم و اسحاق و یعقوب است. فرمود آنها نیز از اولیای من هستند جز اینکه منظورم کسانی هستند که بواسطه آنها آدم و حوا و بهشت و جهنم را آفریدم. عرضکرد آنها کیانند پروردگارا.

فرمود محمّد، احمد نام او را از نام خود جدا کردم زیرا من محمودم و او