- شناسائی ائمه علیهم السّلام با نورانیت و مختصری از فضائل آنها 1
- جلدچهارم 1
- ابواب علوم ائمه علیهم السّلام 18
- بخش اول جهات علوم ائمه و کتابهائی که در نزد آنها است و در دل و گوش آنها سروش میرسد 18
- بخش دوم ائمه علیهم السّلام با فرشته صحبت میکنند و بآنها اطلاع میدهند و شبیه کدامیک از گذشتگانند و فرق بین آنها و پیامبران 49
- بخش سوم علوم ائمه علیهم السّلام در افزایش است و گر نه آنچه دارند تمام می شود و ارواح مقدسه آنها در شب جمعه بآسمان عروج میکند 59
- بخش چهارم ائمه علیهم السّلام علم غیب ندارند و معنی علم غیب 65
- بخش پنجم ائمه علیهم السّلام گنجینه علم خدا و حامل عرش اویند 72
- بخش ششم علم آسمان و زمین و بهشت و جهنم از آنها پوشیده نیست بر آنها ملکوت آسمانها و زمین عرضه شده و علم گذشته و آینده را دارند 73
- بخش هفتم ائمه علیهم السّلام عارف بحقیقت ایمان مردم و نفاق آنها هستند و نوشته ای دارند که اسم اهل بهشت و جهنم و شیعیان و دشمنانشان در آن هست و هر نوع خبری که کسی بدهد آنها را نسبت باطلاعی که دارند مشکوک نمیکند 78
- بخش هشتم خداوند استوانه ای بلند میکند امام در آن اعمال بندگان را می بیند 86
- بخش نهم از ائمه احوال شیعیان پوشیده نیست و هر نیازی که از علوم مردم داشته باشند در اختیار آنها است آنها میدانند دچار چه بلاها میشوند و بر آن صبر میکنند اگر از خدا بخواهند که جلو آن بلا را بگیرد میگیرد. علم بضمائر دارند و از بلاها و مرگها مطلعند و تمییز بین حق 88
- بخش دهم در اختیار ائمه علیهم السّلام نوشته هائیست که اسم پادشاهان روی زمین در آن ثبت است 100
- بخش یازدهم سرچشمه علم از خانه آنها است و آثار وحی در آن خانه ها است 101
- بخش دوازدهم علم تمام ملائکه و انبیاء در اختیار آنها است و بآنها هر چه بانبیاء عطا شده داده شده است و هر امامی تمام علوم پیش از خود را میداند و زمین بدون امام نیست 102
- بخش سیزدهم در نزد ائمه علیهم السّلام کتب انبیاء هست آنها را با اختلاف زبانهائی که دارند قرائت میکنند 114
- بخش چهاردهم ائمه علیهم السّلام تمام لغات و زبانها را میدانند و با آن زبانها صحبت میکنند 121
- بخش پانزدهم ائمه علیهم السّلام از انبیاء داناترند 124
- بخش شانزدهم آنچه از سلاح پیامبر و آثار آن جناب و آثار انبیاء که در نزد ائمه علیهم السّلام است 127
- بخش هفدهم وقتی چیزی در باره شخصی گفته شود و در او نباشد و در فرزند یا فرزند فرزندش باشد این همان مطلبی است که در باره او گفته شد 139
- چند بخش در باره سایر فضائل و مناقب و عظمت ائمه علیهم السّلام 144
- بخش اول بیان ثواب فضائل و ارتباط با آنها و مسرور نمودن و تماشای جمالشان 144
- بخش دوم ارزش گفتن شعر در باره این خانواده 146
- بخش سوم کیفر کسی که کتمان فضائل ائمه را نماید و یا در مجلسی بنشیند که بر آنها عیب بگیرند یا دیگری را بر آنها مقدم بدارد بدون تقیه و اجازه این عمل در هنگام ضرورت و تقیه 148
- بخش چهارم نهی از گرفتن فضائل ائمه از مخالفین 154
- بخش پنجم روایات جامع فضائل و مناقب ائمه علیهم السّلام 155
- بخش ششم برتری ائمه علیهم السّلام از انبیا و تمام مردم و پیمان گرفتن برای آنها از ملائکه و سایر مردم و پیامبران اولو العزم باین مرتبه نرسیدند مگر بواسطه محبت آنها 175
- بخش هفتم دعای انبیاء بواسطه توسل و شفاعت این خانواده مستجاب شده 220
- بخش هشتم فضیلت پیامبر و اهل بیتش بر ملائکه و شهادت ملائکه بولایت ایشان 232
- بخش نهم ملائکه خدمت ائمه میرسیدند و پای بر فرش ایشان میگذاشتند و آنها را میدیدند 245
راست میگوئی سرشت تو از آن سرشت است و بر ولایت ما پیمان از تو گرفته شده و روح تو از ارواح مؤمنین است
اما برای فقر تن پوشی تهیه نما قسم بآن کس که جانم در دست اوست از پیامبر اکرم شنیدم میفرمود فقر نسبت بدوستان ما سرعتش زیادتر است از سرعت سیلی که از بالای دره سرازیر شود.
اختصاص: عبد اللَّه بن فضل هاشمی گفت: حضرت صادق علیه السّلام بمن فرمود:
ای عبد اللَّه بن فضل خداوند تبارک و تعالی ما را از نور عظمت خود آفریده و برحمت خویش ساخته و ارواح شما را از ما آفریده ما بشما تمایل داریم و شما نیز بما علاقمند هستید بخدا قسم اگر اهل شرق و غرب تصمیم بگیرند یک نفر بشیعیان ما بیافزایند یا یکی کم کنند قدرت چنین کاری را ندارند نام پدران آنها و قبیله ایشان و نژادشان در نزد ما نوشته است یا عبد اللَّه بن فضل اگر بخواهی نام ترا در صحیفه خودمان نشانت میدهم.
گفت: امام علیه السّلام صحیفه ای را خواست و آن را باز نمود دیدم سفید است و چیزی در آن نوشته نیست عرضکردم یا ابن رسول اللَّه در این صحیفه اثر نوشتن نیست دست روی آن کشید دیدم نوشته است در پائین ورقه نام خود را مشاهده کردم بسجده افتادم و خدای را سپاسگزاری کردم.
بخش هشتم خداوند استوانه ای بلند میکند امام در آن اعمال بندگان را می بیند
بصائر: محمّد بن مروان از حضرت صادق علیه السّلام نقل کرد که فرمود:
امام صدا را میشنود در شکم مادر وقتی بچهارماهگی رسید بر بازوی راستش نوشته می شود «وَ تَمَّتْ کَلِمَهُ رَبِّکَ صِدْقاً وَ عَدْلًا لا مُبَدِّلَ لِکَلِماتِهِ» وقتی بدنیا آمد نوری برای او میدرخشد بین آسمان و زمین وقتی براه افتاد استوانه از نور برای او بین مشرق و مغرب بلند می شود.
در روایت بعد میفرماید: وقتی بدنیا آمد
بر بازویش نوشته می شود (وَ تَمَّتْ کَلِمَهُ) و وقتی بسن جوانی رسید عمود نور برایش بلند می شود دنیا و آنچه در اوست می بیند چیزی از او پنهان نمیشود.
این روایت بچند عبارت نقل می شود در روایتی میفرماید: در هر قریه ای استوانه از نور برایش بلند می شود اعمال اهل آن قریه را می بیند.