حیوه القلوب (جلد5؛ امام شناسی) صفحه 102

در بیان آنکه ایشانند اهل علم قرآن و راسخون در علم و انذار کنندگان به قرآن

این ماهیار به سند معتبر از حضرت امام محمد باقر علیه السلام روایت کرده است در تفسیر این آیه فالذین آتیناهم الکتاب یؤ منون به یعنی: پس آنها که داده ایم به ایشان کتاب را ایمان می آورند به آن، حضرت فرمود که: مراد به آنها که به ایشان داده شده است آل محمدند که علم قرآن به ایشان داده شده است. و من

هؤ لاء من یون به(1) یعنی: و از این جماعت بعضی هستند که ایمان می آورند به کتاب، فرمود که: مراد اهل ایمانند از اهل قبله.(2).

و ایضا او و کلینی و دیگران روایت کرده اند به سندهای بسیار از حضرت صادق علیه السلام در تفسیر این آیه بل هو آیات بینات فی صدور الذین اوتوا العلم(3) یعنی: بلکه قرآن آیات واضحی چند است در سینه های آنها که علم به ایشان داده شده است، فرمود که: مراد به آنها که علم به ایشان داده شده است ائمه اند از آل محمد و لفظ و معنی قرآن در سینه های ایشان است.(4).

و در بصائر الدرجات به سند معتبر از ابوبصیر از حضرت امام محمد باقر علیه السلام روایت کرده است که حضرت این آیه را خواند بعد از آن فرمود که: خدا نگفت که در میان دو جلد مصحف است بلکه گفت: در سینه آنهاست که علم به ایشان داده شده است؛ ابوبصیر گفت که: شمائید آنها؟ فرمود: که بغیر ما می تواند بود؟(5).

قریب به بیست سند روایت کرده است که این آیه در شان ایشان است(6) و محتمل است که فی صدور الذین اوتوا العلم را متعلق به بینات گردانیده باشند، یعنی وضوحش در سینه آنهاست و کسی به غیر ایشان معانی و اسرار را نمی داند پس در فهم قرآن رجوع به آنها باید کرد.

و عیاشی از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است در تفسیر این آیه میمونه الذین آتیناهم الکتاب یتلونه حق تلاوته اولئک یؤ منون به(7) یعنی،: آنها که کتاب به ایشان داده ایم تلاوت می کنند آن را چنانچه سزاوار