حیوه القلوب (جلد5؛ امام شناسی) صفحه 124

(44) تاویل الآیات الظاهره 305/1.
(45) مجمع البیان 519/3.
(46) سوره دخان: 32.
(47) تاویل الآیات الظاهره 574/2.

در بیان وجوب مودت و محبت اهل بیت است و آنکه مودت ایشان مزد رسالت است

حق تعالی می فرماید و لقدارسلنا رسلا من قبلک و جعلنا لهم ازواجا و ذریه(1) و می فرماید قل

لا اسالکم علیه اجرا الا الموده فی القربی و من یقترف حسنه نزد له فیها حسنا ان الله غفور شکور(2).

شیخ طبرسی رحمه الله در تفسیر این آیه اولی روایت کرده است از ابن عباس که: کافران سرزنش کردند حضرت رسول صلی الله علیه و آله را به بسیار تزویج کردن زنان، و گفتند: اگر پیغمبر می بود هر آینه مشغول می کرد او را پیغمبری از خواستن زنان؛ پس این آیه نازل شد.(3) و روایت کرده اند از حضرت صادق علیه السلام که این آیه را خواند پس اشاره نمود به سینه خود و گفت: مائیم بخدا سوگند ذریه رسول خدا صلی الله علیه و آله.(4).

و در تفسیر آیه دوم گفته است که: اختلاف کرده اند در معنی صدر آیه بر چند قول: اول آنکه: سوال نمی کنیم در تبلیغ رسالت مزدی مگر دوستی و محبت کردن در چیزی که موجب قرب الهی باشد.