حیوه القلوب (جلد5؛ امام شناسی) صفحه 360

در بیان آیات هدایت به ائمه است

در این معنی آیات بسیار است

اول: و ممن خلقنا امه یهدون بالحق و به یعدلون(1) یعنی: و از آنها که خلق کرده ایم امتی و جماعتی هستند که هدایت می کنند مردم را به حق و به حق عدالت می کنند.

علی بن ابراهیم و عیاشی و کلینی و صفار و ابن شهر آشوب و غیر ایشان به سندهای بسیار از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که: مراد از ائمه، ائمه آل محمد علیه السلام اند.(2).

و حافظ ابو نعیم و ابن مردویه از محدثان عامه از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام روایت کرده اند که: این امت هفتاد و سه فرقه خواهند شد، هفتاد و دو فرقه آنها در جهنم خواهند بود و یک فرقه ایشان در بهشت، و ایشان آن فرقه اند که خدا در شان ایشان فرمود و ممن خلقنا امه بالحق وبه یعدلون و ایشان من و شیعیان منند.(3) و عیاشی مثل این حدیث را از حضرت امیر علیه السلام روایت کرده است.(4).

آیه دوم: والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا و ان الله لمع المحسنین(5) یعنی: و آنها که جهاد و سعی می کنند در راه ما البته هدایت می کنیم ایشان

را به راههای خود و بدرستی که خدا با نیکوکاران است.

علی بن ابراهیم از حضرت باقر علیه السلام روایت کرده است که: این آیه از برای آل محمد علیه السلام و شیعیان ایشان است.(6).