حیوه القلوب (جلد5؛ امام شناسی) صفحه 368

(34) محاسن 237/1.
(35) سوره اعراف: 43.
(36) کافی 418/1.
(37) سوره مریم: 58.
(38) مجمع البیان 519/3. مناقب ابن شهر آشوب 141/1.

در تاویل آیات که مشتملند بر امام و امت در شان ائمه وآن چند آیه است

اول: ولتکن منکم امه یدعون الی الخیر و یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و اولئکه هم المفلحون(1) یعنی: باید که بوده باشد از شما امتی و گروهی که خوانند مردم را بسوی خیر و امر کنند مردم را به نیکی و نهی کنند از بدی، و ایشانند رستگاران. علی بن ابراهیم علیه السلام روایت کرده است از حضرت باقر علیه السلام که: این آیه در شان آل محمد صلی الله علیه و آله است و اتباع ایشان که مردم را بسوی خیر و دین حق می خوانند و امر به دین معروف و نهی از منکر می نمایند.(2).

و شیخ طبرسی روایت کرده که: حضرت صادق علیه السلام چنین می خواندند: ولتکن منکم ائمه یعنی: باید که بوده باشد از شما امامان و پیشوایان که این اوصاف را داشته باشند.(3).

مترجم گوید که: اگر در این آیه امت باشد، باز مراد ائمه خواهند بود.