حیوه القلوب (جلد5؛ امام شناسی) صفحه 396

در بیان آنکه ایشان داخلند در حرمتهای الهی

حق تعالی می فرماید ومن یعظم حرمات الله فهو خیر له عند ربه(1) یعنی: و هر که تعظیم کند و بزرگ شمارد حرمتهای خدا را، پس آن بهتر است از برای او نزد پروردگار او، و حرمت در لغت امری است که رعایت آن لازم باشد و استخفاف آن روا نباشد.

و در این آیه بعضی از مفسران گفته اند که مناسک حج است؛ و بعضی گفته اند که کعبه است و مکه و ماه حرام و مسجدالحرام.(2).

و ابن بابویه به سند صحیح از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که: خدا را سه حرمت است که مثل آنها چیزی نیست، کتاب خدا که حکمت و نور خداست، و خانه کعبه که آن قبله مردم گردانیده است و قبول نمی کند نماز را از کسی که رو بغیر آن کند و متوجه غیر آن گردد، و عترت پیغمبر شما.(3).

و ایضا از طریق مخالفان

از ابو سعید خدری روایت کرده است که حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود: خدا را سه حرمت است، هر که حفظ آنها بکند خدا از برای او امور دین و دنیای او را حفظ کند، و هر که حفظ آن حرمتها نکند خدا هیچ امر او را حفظ نکند، و آنها حرمت اسلام است و حرمت من و حرمت اهل بیت من است.(4).

و ایضا از طریق ایشان از جابر انصاری روایت کرده است که گفت: شنیدم از رسول خدا صلی الله علیه و آله که فرمود: می آیند در روز قیامت سه چیز و نزد خدا شکایت می کند: مصحف: و مسجد و عترت من؛ مصحف می گوید: پروردگارا! مرا تحریف کردند و پاره نمودند! و مسجد می گوید: پروردگارا! مرا معطل گذاشتند و ضایع کردند، و عترت می گوید: با مردم، پس خدا می فرماید که: من سزاوارترم که در این امور با مردم خصمی کنم.(5).

و دیلمی از محدثان عامه در فردوس الاخبار نیز این حدیث را روایت کرده است.(6).

و کلینی به سند صحیح از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که: خدای عزوجل را در شهرها پنج حرمت است: حرمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و حرمت آل رسول علیه السلام، و حرمت کتاب خدا، و حرمت کعبه، و حرمت مؤمن.(7).

و ابن ماهیار به سند معتبر از حضرت امام موسی علیه السلام از پدر بزرگوارش روایت نموده است در تفسیر این آیه ومن یعظم حرمات الله که: اینها سه حرمتند که رعایت همه واجب است و هر که یکی از آنها را قطع کند شرک به خدا