حیوه القلوب (جلد5؛ امام شناسی) صفحه 71

(8) امالی شیخ طوسی 57.
(9) سوره غافر: 28.
(10) احتجاج 193/2.
(11) بصائر الدرجات 64.
(12) بشاره المصطفی 97؛ امالی شیخ طوسی 172.

در حدیث ثقلین و امثال آن

در بشاره المصطفی از طریق عامه از رافع آزاد کرده ابوذر روایت کرده است که: دیدم ابوذر را به حلقه در کعبه چسبیده و می گفت: هر که مرا شناسد، شناسد، و هر که مرا نشناسد بشناسد، منم ابوذر غفاری شنیدم از رسول خدا صلی الله علیه و آله که: هر که مقاتله

کند با من در دفعه اولی و مقاتله کند با اهل بیت من در دفعه ثانی خدا محشور گرداند او را در دفعه ثالثه با دجال، بدرستی که مثل اهل بیت من در میان شما مثل کشتی نوح است که هر که در آن کشتی سوار شد نجات یافت و هر که تخلف ورزید از آن غرق شد، و مثل درگاه حطه بنی اسرائیل است که هر که داخل آن درگاه شد نجات یافت و هر که داخل نشد هلاک شد.(1) و شیخ طوسی به طرق بسیار این حدیث را روایت کرده است از ابوذر، و در بعضی از روایات در آخرش این زیادتی هست که حضرت در آخرش سه مرتبه فرمود: آیا رسانیدم رسالت خدا را؟(2).

و سید ابن طاووس در طرائف از مسند احمد بن حنبل روایت کرده است از ابوسعید خدری که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: بدرستی که در میان شما دو چیز بزرگ گذاشته ام مادامی که متمسک به آنها باشید هرگز گمراه نمی شوید بعد از من، یکی بزرگتر است از دیگری و آن کتاب خداست و آن ریسمانی است کشیده از آسمان بسوی زمین، و دیگری عترت من اهل بیت منند، بدرستی که ایشان از یکدیگر جدا نمی شوند تا در حوض کوثر بر من وارد شوند.(3).